Ζωή.... ποδήλατο

Μισό μέτρο ασφάλτου από τα δεξιά, μισό μέτρο από τα αριστερά και μια πορτοκαλί έντονη γραμμή θα ήταν αρκετή ώστε εκατοντάδες φοιτητές του Πανεπιστημίου- και όχι μόνο- να μπορούν να μετακινηθούν γρήγορα, φθηνά και οικολογικά προς και από την πανεπιστημιούπολη.


Μιλάω για την οδό Σταύρου Νιάρχου που όλο δήθεν διαπλατύνεται και ολοένα γίνεται πιο επικίνδυνη.Η τριτοκοσμική εικόνα του δρόμου αρχίζει από τον ανύπαρκτο κόμβο στα Σεισμόπληκτα όπου συνωθούνται όλα - φοιτητές στη στάση , τσιγγάνοι με χαλιά, βιαστικοί οδηγοί, λακούβες απίστευτες, πεζοί μαθητές που προσπαθούν να περάσουν απέναντι.


Κι όμως.. μέχρι να γίνει - αν γίνει δηλαδή ποτέ - η διαπλάτυνση, θα μπορούσε με μισό μέτρο ασφάλτου δεξιά και μισό αριστερά του δρόμου να φτιαχτεί ένας χρήσιμος ποδηλατόδρομος. Θα ήταν και αισθητικά όμορφο να βλέπει κανείς νέους ανθρώπους να μετακινούνται προς το χώρο σπουδών τους με ποδήλατο.
Αλλά τότε θα μου πείτε δε θα είχαμε παστωμένους φοιτητές στα αστικά της ντροπής που ποτέ δεν ξέρεις πότε θα περάσουν ούτε κλήσεις σε ταξί για τη μεταφορά τους, ούτε τα  Ι.Χ. τους να καίνε βενζίνες και να ρυπαίνουν.


Κανένας μα κανένας άνθρωπος της τοπικής εξουσίας δε θέλει τελικά να σκεφτεί τη διευκόλυνση των χιλιάδων νέων που αφήνουν σ΄ αυτή την πόλη ούτως ή άλλως τα λεφτά τους κάθε μήνα; Και περιμένουν να τους θυμάται κάποιος όταν πιάσουν τους πάγκους της εξουσίας, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα;


Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από ποδηλατόδρομους που κατασκευάστηκαν τελευταία σε διάφορες ελληνικές πόλεις για να αποτελέσουν καθημερινή εναλλακτική πρόταση μετακίνησης και όχι μόνον αναψυχής.Κάθε σύγκριση με τα καθ' ημάς είναι νομίζω περιττή.


Kατά σειρά εμφάνισης .... Κόρινθος, Καλαμάτα, Κέρκυρα, Κηφισιά, Μεσολόγγι, Βόλος, Κως , Αμαλιάδα, Καρδίτσα, Λάρισα ,Θεσσαλονίκη .Οι δύο τελευταίες είναι από τη Βαρκελώνη και το Δουβλίνο. Ποδήλατα που μπορεί να νοικιάσει κάποιος για να κάνει τις δουλειές του.