αντί προλόγου..

αντί προλόγου..

'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.
Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική...


Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Σεισμόπληκτα.. το Μπαγκλαντές των Ιωαννίνων



Απέχουν χιλιάδες χιλιόμετρα ωστόσο είναι τόσο κοντά. Μιλάμε γι΄αυτή τη συνοικία που είναι σε διαρκή ανάπτυξη αλλά από τη Δημοτική αρχή δεν το έχουν πάρει φαίνεται ακόμη χαμπάρι. 'Ισως τους πέφτει κομματάκι μακριά.. που να μετακινείσαι τώρα. Τα καφέ του κέντρου έχουν όπως και να' χει μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Αλλιώς πώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός, δυο μέτρα από την οδό Πανεπιστημίου και σε όλα τα τετράγωνα εκεί κοντά να ζουν ακόμη σε συνθήκες του ΄50 ανάμεσα σε χωματόδρομους ; Μόλις βρέξει, στήνεται το μεγάλο πανηγύρι. Χρόνια τώρα. Και για χρόνια το δούλεμα να συνεχίζεται. Η άσφαλτος δεν έχει εφευρεθεί ακόμη στα Γιάννενα του 2011.'Η εφευρέθηκε μόνον για επιλεκτική χρήση.


Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς. Βγαίνοντας τον πηγαιμό για το πανεπιστήμιο, πρώτη εντύπωση σου κάνει το πάρκο του παρεμπορίου και της βρωμιάς. Διαλυμένα παγκάκια, ξηλωμένες στέγες στα σκίαστρα, υπαίθριες τουαλέτες για τους τσιγγάνους που πουλάνε χαλιά. Κόμβος το "έλα να δεις" μόλις βγεις στη διασταύρωση με το δρόμο που οδηγεί στην πλατεία. 'Οποιος περάσει, πέρασε. Πατημένα πλαστικά κολονάκια ,επιτόπιες στροφές για τα μαγαζιά απέναντι, ελιγμοί, λεωφορεία, πεζοί, κανα ποδήλατο σε επικίνδυνη αποστολή.



Και μιλάμε για την οδό που σε φέρνει στη μεγαλύτερη πανεπιστημιούπολη της Ελλάδας, όπως επίσης και στο Παν.Νοσκομείο αλλά και στα μεγάλα υπερμάρκετ της πόλης. Κάνοντας αριστερά βγαίνεις στο πιο άθλιο, ξερό γήπεδο της χώρας. Αν υπάρχει κάποιο χειρότερο παρακαλούμε να μας το υποδείξετε. Πιο κει κάποιες μπασκέτες θυμίζουν ότι κάποτε πρέπει να υπήρχε εδώ και γήπεδο μπάσκετ .Τώρα ένας απέραντος σκουπιδότοπος. 


Πιάσαμε κουβέντα με μια ηλικιωμένη κυρία που ετοιμαζόταν να κάνει έναν τεράστιο κύκλο για να πάει να ψωνίσει σε κάποιο μάρκετ, διότι ενώ το έβλεπε απέναντι και μας το έδειξε, δεν μπορούσε φυσικά να υπερπηδήσει το χαντάκι που έχασκε μπροστά της . Πότε θα ανακαλυφτούν άραγε κι εδώ οι μικρές πεζογέφυρες που μπορούν να κατασκευαστούν άνετα κα από τα συνεργεία του Δήμου;


Πράγματα που μπορούν να γίνουν άμεσα αφήνονται μέσα στη γενική αδιαφορία και των κατοίκων που αποδέχονται τα πάντα παθητικά. Η ανικανότητα όμως της δημοτικής αρχής να δώσει λύσεις είναι παροιμιώδης. 'Οχι από έλλειψη χρημάτων αλλά δυστυχώς από έλλειψη ενδιαφέροντος. Γιατί τους φηφίζουμε άραγε;




Υ.Γ Και φυσικά δεν έχουμε τίποτε με το συμπαθέστατο Μπαγκλαντές το οποίο δέχεται τα συνεχή πλήγματα και της φύσης.Απλώς οι συνθήκες το θυμίζουν έντονα πια.
Θα επανέλθoυμε με την άλλη συνοικία που μας θύμισε τριτο κοsμο, τα Καρδαμίτσια. Εκεί οι μεζονέτες χτίζονται με ρυθμούς πολυβόλου αλλά οι υποδομές έχουν μείνει στο '50.....















 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου