αντί προλόγου..

αντί προλόγου..

'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.
Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική...


Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

ΕΥΧΕΣ..

                                                   ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
                                  ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ



Κάλαντα Χριστουγέννων..

Κάλαντα Χριστουγέννων

Καλήν εσπέραν άρχοντες,
αν είναι ορισμός σας,
Χριστού τη Θεία γέννηση,
να πω στ' αρχοντικό σας.

Χριστός γεννάται σήμερον,
εν Βηθλεέμ τη πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται,
χαίρεται η φύσης όλη.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται,
εν φάτνη των αλόγων,
ο βασιλεύς των ουρανών,
και ποιητής των όλων.

Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι,
το Δόξα εν υψίστης,
και τούτο άξιον εστί,
η των ποιμένων πίστης.







Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Να και μια καλή είδηση..



Διαβάζω ότι άνοιξε το Δημοτικό Κατάστημα  με στόχο να ενισχύσει άπορους συνδημότες.
Βρίσκεται στις εγκαταστάσεις του ΚΕΠΑΒΙ, στην οδό Αρχιεπισκόπου Μακαρίου (κατάστημα 126).
Θα λειτουργεί καθημερινά τις πρωινές ώρες ενώ κάθε Τετάρτη θα είναι ανοιχτό και το απόγευμα.
Οι πολίτες που ενδιαφέρονται να προμηθεύονται προϊόντα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με την κάρτα προστασίας που εκδίδεται από τον ΟΚΠΑΠΑ. Μέχρι τώρα έχουν γίνει πάνω από 250 αιτήσεις.




Να και μια καλή είδηση (εδώ που φτάσαμε,δυστυχώς) που δίνει άμεσα λύση σε όσους έχουν να καλύψουν βασικές ανάγκες διατροφής, ένδυσης, υπόδησης και η ζωή τα έφερε έτσι που δυσκολεύονται.




Με καλές ιδέες και εθελοντική βοήθεια πολλά μπορούν να γίνουν σ' αυτή την πόλη.

Χιόνια στο καμπαναριό..



Τελικά ο καιρός τη φύλαγε την έκπληξη για το τέλος. Τα λευκά Χριστούγεννα θα είναι γεγονός σε αρκετά σημεία του Νομού. Μετά από τόσο πλαστικό χιόνι που είδαμε, ήρθε και το αυθεντικό για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να μας δείξει πόσο πολύ απέχει η αλήθεια από την εικονική πραγματικότητα.

Και για να το δούμε και λίγο πιο επιστημoνικά το θέμα ας δούμε στο μικροσκόπιο μεγεθυμένες νιφάδες χιονιού για να θαυμάσουμε έναν ολόκλη ρο γεωμετρικό κόσμο που κρύβεται εκεί μέσα.



















Πάντα τέτοια..

Δεν μπορεί κανείς να μην επαινέσει την εξαιρετική προσπάθεια που κάνει το Πνευματικό κέντρο του Δήμου στο χώρο του πολιτισμού. Η παράσταση- καντάτα "Ο Αμερικάνος" του Παπαδιαμάτη ήταν εξαιρετική από κάθε άποψη. Και το πιο ευχάριστο ειναι ότι ο κόσμος ανταποκρίθηκε με μεγάλη διάθεση.  




Η φωτογραφία από το  photoioannnina.blogspot.com

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Τα 500 μέτρα της ντροπής..

Είναι η είσοδος της πόλης από Αθήνα. Αρχίζει από το παλιό Πολυκλαδικό και φτάνει στη διασταύρωση της Κενάν Μεσσαρέ. 'Οχι παραπάνω από 500 μέτρα.


Η εικόνα καθαρά τρικοκοσμική. Πεζοδρόμια ανύπαρκτα. Αυτοκίνητα πάνω στα πεζοδρόμια. Μαγαζιά πάσης φύσεως, τράπεζες που έχουν φτιάξει και το πεζοδρόμιο μπροστά τους ,άλλες που το έχουν λασπότοπο, φούρνοι, βουλκανιζατέρ, λάστιχα, χαλασμένα οδοστρώματα, πουθενά πεζοδρόμιο. 




Σκεφθείτε ότι αυτό το ανύπαρκτο πεζοδρόμιο το χρησιμοποιούν καθημερινά εκατοντάδες μαθητές για να πάνε στα σχολεία τους. Αλλά και ο απλός κόσμος που θέλει να μετακινηθεί με τα πόδια δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει.Το απέναντι πεζοδρόμιο είναι επίσης ανύπαρκτο με αυτοκίνητα πάνω του συνεχώς που διπλοπαρκάρουν για να πάρουν τυρόπιτα ή καφέ.


Κατάσταση απίστευτη που τη βλέπουμε χιλιάδες κόσμος κάθε μέρα. Από πού περνάνε άραγε οι αρμόδιοι ; Τι συμφέροντα παίζονται για να μένει έτσι για δεκαετίες ο συγκεκριμένος δρόμος; Πώς γίνεται μετά την πλατεία Πολυτεχνείου να αλλάζουν όλα; Και άσφαλτος καινούρια και πεζοδρόμια; Πόσο κοστίζει δηλαδή ένα σωστό πεζοδρόμιο και κάποια κολονάκια για 500 μέτρα ώστε να κυκλοφορούν με ασφάλεια οι πεζοί; 


Σε άλλα σημεία της πόλης γίνονται έργα, εκεί ποτέ, ο δρόμος έμεινε ίδιος και χειρότερος από τη δεκαετία του '80. Είναι η καθημερινή ντροπή της πόλης. Ας ντρέπονται περισσότερο όσοι αδιαφορούν.Και ας χρεωθούν εκείνοι αυτή την κατάντια. Στο μυαλό τους φαίνεται υπάρχει μόνο η δική τους γειτονιά ή κάποιες περιοχές εκείνες που κοστίζουν ακριβά.  









Καλές γιορτές κύριε Δήμαρχε..

Από την άλλη πάλι, όσο περνάει ο καιρός τόσο διαπιστώνει κανείς ότι ο Δήμος εκτός από την ενδυνάμωση του εσωτερικού τουρισμού αδιαφορεί και για το λαουτζίκο της πόλης του εφόσον ο κύριος δήμαρχος δίνει την εντύπωση ότι συμπεριφέρεται περισσότερο ως ευγενής της μπουρζουαζίας παρά ως εκλεγμένος πρώτος πολίτης όλων των δημοτών του. Πού είναι οι επισκέψεις στις γειτονιές της πόλης, στις συνοικίες της, οι λύσεις σε προβλήματα ουσίας. 


Προχθές που έβρεχε δυνατά και είχε σχηματιστεί μια τεράστια ουρά αό αυτοκίνητα, παρέκαμψα την οδό Πανεπιστημίου και βρέθηκα σε μια άκρη της συνοικίας των Σεισμοπλήκτων. 'Ηταν η ώρα που τα μικρά σχολούσαν από το σχολείο και δε μπορούσαν να περάσουν από πουθενά. Το νερό είχε σχηματίσει τεράστιες λίμνες και κείνα προσπαθούσαν με ελιγμούς να μη μουσκέψουν ακόμη περισσότερο τα παπούτσια τους.


'Αραγε κοιμάται καλά τα βράδια ο δήμαρχος; Περνάει ευχάριστα τα απογεύματά του; Οι δημότες του σίγουρα όχι και τόσο. Και είναι κρίμα γιατί περιμέναμε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Διότι χρήματα για έργα υπάρχουν, όχι όμως όπως φαίνεται για κείνα  που θα δώσουν μια ελάχιστη ποιότητα ζωής σε δημότες που πληρώνουν αγόγγυστα τα αυξημένα δημοτικά τέλη.


Περνώντας κάθε μέρα από το δρόμο για το πανεπιστήμιο μαζί με χιλάδες άλλους δεν μπορεί κανείς να μη σχολιάσει τον ανύπαρκτο κόμβο στα Σεισμόπληκτα με τις λακούβες να χάσκουν κάθε λίγα μέτρα , τις ανύπαρκτες διαγραμμίσεις για μαθητές και ηλικιωμένους,τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια, την επικινδυνότητα του δρόμου.


Να' ναι καλά ο κύριος Δήμαρχος. Τώρα είμαστε πια σίγουροι ότι η εξουσία αλλοτριώνει τον άνθρωπο.








Ευχές..

Kοντά σ' όλα αυτά να ευχηθούμε να υπάρχουν για πολύ καιρό ακόμη τα σωματεία πολιτισμού της πόλης με τις υπέροχες δουλειές τους - οι Αθεράπευτοι, η Εξαύδα, η ΘΕΣΠΙ, το ΔΗΠΕΘΙ, το Πολυθέαμα.


Επίσης οι μουσικές της μπάντες- οι Blues people , οι Black Frame, το Σχήμα ,οι Villagers, oi Fuzzy Nerds, οι Dinner with Billy, ο Γ.Γάκης,ο Σ.Γραμμένος, οι φωνές του ρεμπέτικου, η μοναδική Σταματία Δόση, το εξαιρετικό πρόγραμμα πολιτισμού του M.Ελισάφ και του Πνευματικού κέντρου , η ΚΟΠΙ , η "αντιβίωση" με τις θεατρικές προτάσεις της και όλοι οι άλλοι - και είναι πολλοί- που δίνουν μια νότα αισοδοξίας και πολιτισμού στη δύσκολη ούτως ή άλλως εποχή μας.  







Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Tόση αδιαφορία λοιπόν;

Mπορεί  λοιπόν να πάει μια πόλη μπροστά όταν η αδιαφορία της Δημοτικής της Αρχής ξεπερνάει κάθε προηγούμενο;



Από τη μια αγνοεί παντελώς ότι έρχονται Χριστούγεννα- το κάνει άραγε και σε προσωπικό  επίπεδο;-  πράγμα που σημαίνει ότι ενώ θα έπρεπε στοιχειωδώς να έχει και κάτι να δείξει σε κείνους που θα την προτιμήσουν για ολιγοήμερες διακοπές, εδώ σφυρίζουν αδιάφορα. Oύτε ένα δέντρο που διαθέτει και το τελευταίο σουπερ μαρκετ δε στάθηκε εφικτό να στολίσει .   


Tην ίδια  στιγμή μάλιστα που γειτονικές πόλεις οι οποίες δεν είχαν και ιδιαίτερη παράδοση στον εορτασμό των Χριστουγέννων (βλ.Τρίκαλα) έχουν κάνει άλματα στην προσέλκυση κόσμου. 



Από την άλλη στήνουν ένα απίστευτα κακόγουστο θέαμα στα Λιθαρίτσια υποβαθμίζοντας ακόμη περισσότερο την αισθητική της πόλης σε θέματα πολιτισμού. Και αναρωτιέται κανείς. Είναι δυνατόν ο Δήμος, η ίδια η πόλη δηλαδή, να υπονομεύει τον ευτό της, την ανάπτυξή της, τη φήμη της;


Εδώ, φαίνεται πώς είναι. Τι να 'ρθει λοιπόν  να κάνει ο επισκέπτης Χριστούγεννα στα Γιάννενα; 

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Χριστούγεννα στην Ευρώπη..

Περπατώντας Κυριακή μεσημέρι με ανοιχτή την αγορά στο κέντρο της πόλης σε πιάνει κατάθλιψη. Και όχι λόγω κρίσης .'Αλλωστε το βράδυ τα μαγαζιά είναι γεμάτα και ο κόσμος ξοδεύει. Ποια κρίση;


















Κατάθλιψη σε πιάνει λόγω της κατάντιας που επικρατεί. Πουθενά κλίμα εορτών. Δεν υπάρχει ούτε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία, μια φάτνη, ένα έλκηθρο,ένας Αγιο-Βασίλης,μια μπάντα να παίζει χριστουγεννιάτικα, κάτι τέλος πάντων που θα μάζευε τα παιδάκια γύρω του να το δουν , να φωτογραφηθούν, να χαρούν. Πουθενά στην αγορά δεν ακούγεται ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι, μια μελωδία. Βουβαμάρα παντού.Και όχι λόγω κρίσης. 




Υποτίθεται ότι το εμπορικό κέντρο πρέπει να προσελκύσει κόσμο, τα μαγαζιά να δουλέψουν. Πώς; Και επειδή δεν πέρασε και η  καθαριότητα (φυσικά), καταλαβαίνει κανείς πόσοι πρωτόγονοι κινούνται στους δρόμους της. Σκουπίδια πάσης φύσεως παντού,χύμα στο δρόμο, κουτιά από πίτσες, πλαστικά του καφέ, σακούλες με διάφορα αφημένες ακόμη και στη μέση του δρόμου, δίπλα από αυτοκίνητα. Τα οποία (φυσικά) παρκάρουν οπουδήποτε. 


Ο μόνος κλειστός- από τη μία πλευρά του μόνον πεζόδρομος πίσω από τη νομαρχία είναι ανοιχτός από την άλλη και μπαίνουν με την όπισθεν. Κάποιος έχει διπλοπαρκάρει μπροστά από το public κι έχει κλείσει όλο το ρεύμα. Μετά από πέντε λεπτά κορναρισμάτων εμφανίζεται ατάραχος.Εννοείται ότι Τροχαία ούτε για δείγμα, πουθενά.Στην επιστροφή, μπροστά από το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής, παραλίμνια, κάποιος έχει βγάλει από το αυτοκίνητο όλα του τα μαξιλαράκια, τα πατάκια  κλπ. και το καθαρίζει επιτόπου.




Πιο κει οι τσιγγάνοι που έχουν κατακλύσει την πόλη από τη στιγμή που ανέλαβαν την ανακύκλωση της χώρας, ετοιμάζονται να αδειάσουν από τρία φορτηγάκια ό,τι περιττό, στο πάρκιγκ πίσω από τα παλιά σφαγεία και να μαγειρέψουν  υπαίθρια με τεράστια πετρογκάζ. Στην πλατεία, στο υπόγειο πάρκινγκ, σε πεζοδρόμια, αποκολλημένα πλακάκια, πλάκες πεζοδρομίου, τουβλάκια δαπέδου μένουν έτσι μέχρι κάποιος να τα ρίξει πιο κεί. 




Υπάρχει άραγε υπηρεσία που να ασχολείται με όλα αυτά τα καθημερινά; να διορθώνει επιτόπου ό,τι χαλάει, να απομακρύνει τα στηρίγματα από τους πορτοκαλί κάδους που ξέμειναν στα πεζοδρόμια; Αν υπήρχε δε θα φαίνονταν; θα μου πείτε. Η πόλη έχει παραδοθεί στη μιζέρια και την αδιαφορία.










 Ο "χρυσός προορισμός" μόνον χρυσός δεν είναι τελικά. ΚΑΙ όμως θα μπορούσε. Και εύκολα μάλιστα. Ενδιαφέρον, μεράκι, συντονισμός χρειάζεται αλλά πού να βρεθεί; Στους επαγγελματίες πολιτικούς που τη διοικούν και οι οποίοι  νοιάζονται μόνον για τις καρέκλες τους;;