Χθες το πρωί, περιμένοντας έναν φίλο να βγει από κοντινό κατάστημα παρατηρούσα τον κόσμο γύρω μου. Απέναντι στο πεζοδρόμιο αρκετοί μαθητές,μάλλον από κατάληψη, πηγαινοέρχονταν στο κοντινό περίπτερο. Δυο μαθητές γυμνασίου μόλις είχαν αγοράσει από μια σοκολάτα και την ξετύλιγαν εκείνη τη στιγμή. Μπροστά τους δυο κάδοι από τους μεγάλους και πάντα ανοιχτούς. Και ναι.. σωστά το μαντέψατε. Το κόκκινο χαρτί περιτυλίγματος αλλά και το ασημί αλουμινόχαρτο αφέθηκαν να πέσουν απαλά απαλά στο πεζοδρόμιο.Τα παιδιά προχώρησαν σαν να έκαναν την πιο φυσιολογική κίνηση στον κόσμο χωρίς καν να κοιτάξουν πίσω τους να δουν πού έχουν πέσει τα χαρτιά αλλά ούτε και να ντραπούν που πιθανώς κάποιοι τους έβλεπαν.
Από τι ν' αρχίσεις; Από το τεράστιο έλειμμα ευαισθητοποίησης για θέματα καθαριότητας, ανακύκλωσης, πολιτισμού που ξεκινάει από τα σχολεία μας και συνεχίζεται στην καθημερινή ζωή της πόλης; Τη νοοτροπία που θέλει πολλούς να έχουν καθαρό το σπίτι τους και το αυτοκίνητο αλλά να εκτοξεύουν κάθε είδους σκουπίδι όπου λάχει.. σε πάρκα, σε πεζοδρόμια, σε δρόμους; Στήνονται με τις ώρες για να βλέπουν τους έρμους τους Πακιστανούς και τους Ινδούς να πλένουν τα αυτοκίνητά τους απολαμβάνοντας τη φραπεδιά τους. Πόσο πετυχημένοι να αισθάνονται άραγε τη στιγμή εκείνη;. Ξένοι οικονομικοί μετανάστες να πλένουν το δ ι κ ό τους, ιδιωτικής χρήσης αυτοκινούμενο όχημα. Μετά βεβαίως μπορούν με την άνεσή τους να εκτοξεύσουν το πλαστικό ποτήρι του καφέ στα επόμενα φανάρια ή να βομβαρδίσουν κάθε τετραγωνικό μέτρο της πόλης και του αστικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζουν με κάθε είδους απορρίμματα.
Φυσικά και δεν είναι όλοι έτσι. Αλίμονο αν ήταν. Είναι όμως πολλοί. 'Ολα αυτά τα σκουπίδια από κάπου πρέπει να προέρχονται.
Γιατί δυστυχώς είμαστε μια πολύ βρώμικη πόλη τελικά . 'Οπου και να περπατήσεις, όπου και να στρίψεις θα δεις χαρτιά, τενεκεδάκια, μπουκάλια, εφημερίδες , πλαστικά, πεταμένα κάτω, χωμένα μέσα σε αγάλματα, πίσω από στάσεις, μέσα σε εγκοπές του τσιμέντου, σε βράχια περιμετρικά του κάστρου,σε δρόμους μικρούς, μεγάλους , κεντρικούς και περιφερειακούς..παντού. (συνεχίζεται....)
Από τι ν' αρχίσεις; Από το τεράστιο έλειμμα ευαισθητοποίησης για θέματα καθαριότητας, ανακύκλωσης, πολιτισμού που ξεκινάει από τα σχολεία μας και συνεχίζεται στην καθημερινή ζωή της πόλης; Τη νοοτροπία που θέλει πολλούς να έχουν καθαρό το σπίτι τους και το αυτοκίνητο αλλά να εκτοξεύουν κάθε είδους σκουπίδι όπου λάχει.. σε πάρκα, σε πεζοδρόμια, σε δρόμους; Στήνονται με τις ώρες για να βλέπουν τους έρμους τους Πακιστανούς και τους Ινδούς να πλένουν τα αυτοκίνητά τους απολαμβάνοντας τη φραπεδιά τους. Πόσο πετυχημένοι να αισθάνονται άραγε τη στιγμή εκείνη;. Ξένοι οικονομικοί μετανάστες να πλένουν το δ ι κ ό τους, ιδιωτικής χρήσης αυτοκινούμενο όχημα. Μετά βεβαίως μπορούν με την άνεσή τους να εκτοξεύσουν το πλαστικό ποτήρι του καφέ στα επόμενα φανάρια ή να βομβαρδίσουν κάθε τετραγωνικό μέτρο της πόλης και του αστικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζουν με κάθε είδους απορρίμματα.
Φυσικά και δεν είναι όλοι έτσι. Αλίμονο αν ήταν. Είναι όμως πολλοί. 'Ολα αυτά τα σκουπίδια από κάπου πρέπει να προέρχονται.
Γιατί δυστυχώς είμαστε μια πολύ βρώμικη πόλη τελικά . 'Οπου και να περπατήσεις, όπου και να στρίψεις θα δεις χαρτιά, τενεκεδάκια, μπουκάλια, εφημερίδες , πλαστικά, πεταμένα κάτω, χωμένα μέσα σε αγάλματα, πίσω από στάσεις, μέσα σε εγκοπές του τσιμέντου, σε βράχια περιμετρικά του κάστρου,σε δρόμους μικρούς, μεγάλους , κεντρικούς και περιφερειακούς..παντού. (συνεχίζεται....)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου