Μουσείο Φώτη Ραπακούση

Αφού αναγκάστηκε να διακόψει τη λειτουργία του μοναδικού σε εκθέματα μουσείου που είχε στήσει με πολύ κόπο στο χώρο του Δημοτικού Μουσείου ο κ.Φώτης Ραπακούσης εξ' αιτίας της μη ανανέωσης της σύμβασης από τον Δήμο Ιωαννιτών, μετέφερε κάποια από τα 6000 εκθέματα της συλλογής του σε δύο ιστορικά κτίρια στο νησί της λίμνης. Εκεί έστησε ένα εκπληκτικό σκηνικό διαμορφώνοντας με τον καλύτερο τρόπο και τους εσωτερικούς αλλά και τους εξωτερικούς χώρους του παλιού κτιρίου που φιλοξενούσε τα αρχεία προεπαναστατικής ιστορίας αλλά και εκείνου που ήταν γνωστό ως σπίτι του Αλή Πασά. 

Ελπίζουμε η νέα συνεργασία του με το Δήμο να τύχει της αναγνώρισης που  αξίζει  στο έργο του κ. Ραπακούση αν και το ενοίκιο που καταβάλλει είναι εξοντωτικό. Οπωσδήποτε όμως πρέπει να βρεθεί τρόπος να επαναλειτουργήσει και το μουσείο στο Μεντρεσέ του κάστρου και να δώσει ένα επιπλέον κίνητρο σε πολύ κόσμο  για μια επίσκεψη και εκεί. 

Η ολοήμερη λειτουργία του Μουσείου(και τα Σαββατοκύριακα)  δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να πάρουν μια γεύση  εποχής από τα παλιά Γιάννενα και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για κάποιους δημόσιους χώρους μουσείων που λειτουργούν μόνον μεσοβδόμαδα για λίγες ώρες, όπως για παράδειγμα οι νέες στοές που αναδείχτηκαν υπέροχα στην πύλη του κάστρου.

Φαίνεται ότι αποτελεί κάτι σαν συνήθεια οι χώροι που αναδείχτηκαν τα τελευταία χρόνια με πολύ κόπο και χρήμα να μένουν κλειστοί. Μετά μας παραξενεύει που ο τουρισμός έχει μειωθεί στην περιοχή μας αρκετά και αυτό όχι μόνο λόγω κρίσης. Η Θεσπρωτία κατέχει τα πρωτεία εδώ,  καθώς χώροι όπως η αρχαία Ελέα, η Γιτάνη, η Φωτική ανοίγουν μόνο μεσοβδόμαδα για λίγες ώρες. Για ποιους ακριβώς είναι η ερώτηση . Για τους εργαζόμενους πάντως, όχι.

Ωράριο.. για λίγους

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η ανάδειξη των στοών εντός του κάστρου αλλά το ωράριο πολύ περιορισμένο για πόλη που θέλει να αποτελεί τουριστικό προορισμό.

Μόνον Τρίτη με Παρασκευή 11-1. Σαββατοκύριακο ΚΛΕΙΣΤΑ. 

Τόσους υπαλλήλους απασχολεί ο Δήμος στα Μουσεία (κάποιους μάλιστα τους πλήρωνε χρόνια αν και δεν τους ειχε δει ποτέ) , χάθηκε ο κόσμος να επεκτείνει λίγο το ωράριο;

Στο πιο "πιασάρικο" σημείο της βόλτας, πολύς κόσμος θα ήθελε να μπει και να ρίξει μια ματιά στην ιστορία της πόλης.

ΚΤΕΛ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ....

Επιτέλους ένα ΚΤΕΛ που αποπνέει αστικό πολιτισμό. Καθαρό, άνετο, μοντέρνο, φιλικό προς τον επιβάτη , θυμίζει  λίγο αεροδρόμιο.

Ακατανόητες οι διαμαρτυρίες κάποιων που χωρίς να έχουν λύση να προτείνουν εφικτή και ώριμη το πολέμησαν με κάθε τρόπο. Μπορεί να νοσταλγούν το παλιό  μπετόν αρμέ ή να το αποκαλούν ακόμη και εντυπωσιακό μεταβιομηχανικό κτίσμα όπως ο αρθρογράφος του Η.Α στο κείμενο με τίτλο "Υστερόγραφο". Μιλάμε για το ίδιο κτίσμα που βρίσκεται απέναντι από το  κομψοτέχνημα της Ζωσιμαίας Σχολής. 

Φανταστείτε στη θέση του να υπήρχε ένα όμορφο πάρκο.

Μπράβο.. αλλά..

Tέτοιες ειδήσεις δείχνουν ότι πολλά μπορεί να  γίνουν όταν υπάρχει θέληση και μεράκι.

Διαβάζουμε στον τοπικό τύπο: 

"Κάθε μέρα και μια καινούργια κατεδάφιση στο ΕΑΝΚΙ, αφού η νέα διοίκηση του ΠΕΑΚΙ βάλθηκε να καθαρίσει το τοπίο από άχρηστες και επικίνδυνες κατασκευές. Αυτή τη φορά σειρά για γκρέμισμα είχαν τα μπούθ των Μεσογειακών Αγώνων του 1991 τα οποία έκτοτε αφέθηκαν στη μοίρα τους και είχαν μετατραπεί σε εστίες μόλυνσης και μεταμεσονύχτια στέκια τοξικομανών.."

«Επιχείρηση» καθαριότητας, συντήρησης και ευπρεπισμού των αθλητικών χώρων που έχει στην αρμοδιότητά της ξεκίνησε η νέα Διοίκηση της Εφορείας Σταδίων, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Ηπείρου και το Δήμο Ιωαννιτών.Παρά τα λιγοστά οικονομικά μέσα που έχει στη διάθεσή της η νέα Διοίκηση, προχωρά σε εργασίες συντήρησης των υποδομών τόσο στους Ζωσιμάδες και το Πανηπειρωτικό Στάδιο, όσο και στους χώρους του ΕΑΝΚΙ."

"Με το δεξί μπήκε η νέα διοίκηση του ΠΕΑΚΙ στα νέα της καθήκοντα, καθώς μετά τις "τρύπες" του παρελθόντος που καθημερινά κλείνει, προωθεί τη χρήση των Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στις εγκαταστάσεις του ΕΑΝΚΙ. Πιο συγκεκριμένα, ύστερα από πρωτοβουλία της νέας διοίκησης προωθείται σε συνεργασία με την Περιφέρεια Ηπείρου και το δήμο Ιωαννιτών η υπογραφή προγραμματικής σύμβασης που προβλέπει τη βιοκλιματική αξιοποίηση της στέγης του Κολυμβητηρίου στο ΕΑΝΚΙ."

Καλά όλ' αυτά και μπράβο στους συντελεστές αλλά χρειάζεται να γίνουν κι άλλα και μάλιστα σύντομα. Οι  παρακάτω φωτογραφίες εξηγούν το γιατί. Με την αναβάθμιση της περιοχής και λόγω της κατασκευής του νέου ξενοδοχείου, είναι απαραίτητο να μπει χλοοτάπητας και στο τελευταίο γήπεδο σε αστικό ιστό της χώρας που έχει ακόμη  χαλίκι, να καθαριστεί ο σκεπασμένος χώρος του ΕΑΝΚΙ, να απομακρυνθούν  οι κατασκευές για σκέητμπορντ (δεν είναι έτσι οι πίστες για το συγκεκριμένο άθλημα), να αλλάξουν τα διαλυμένα κόντρα πλακέ στις κερκίδες, να τοποθετήσουν νέες τέντες. 

Δυστυχώς, για δεύτερο κλειστό δεν ακούγεται πια τίποτε, οι μεγαλόστομες διακηρύξεις τοπικών και αθηναϊκών παραγόντων ήταν απλώς ένα ωραίο "δούλεμα".  Πόλη με 150.000 πληθυσμό να διαθέτει  κλειστό γυμναστήριο της προηγούμενης  τριακονταετίας τη στιγμή που άλλες επαρχιακές πόλεις έχουν καινούρια και μεγάλα κλειστά γυμναστήρια ( Λάρισα, Βόλος, Δράμα, Καβάλα, Σέρρες, Ηράκλειο κλπ.)

 

Μας έφτιαξαν όμως τη διάθεση

 

 το πολύ όμορφο αυτό σκηνικό..

                         ..κι ένα συμπαθέστατο κυλικείο

Ελκυστική προσφορά στην τέχνη και τον πολιτισμό..

'Οσο απωθητική  είναι η εξωτερική εικόνα του Πνευματικού Κέντρου, τόσο ελκυστική είναι η προσφορά του το τελευταίο διάστημα. Για πρώτη φορά υπάρχει ολοκληρωμένη άποψη για την τέχνη και τον πολιτισμό στην πράξη. Με ευρηματικότητα , με πλήθος επιλογών, με ανάδειξη όλων των χώρων που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν εκδηλώσεις, με μια ευρεία γκάμα επιλογών δίνοντας βήμα σε πολλούς ταλαντούχους ανθρώπους του τόπου μας και όχι μόνο, το Πνευματικό κέντρο με επικεφαλής τον κ. Ελισάφ κάνει "θαύματα". Ας ελπίσουμε ότι και οικονομικά οι επιλογές του βρίσκονται μέσα στα λογικά πλαίσια ενός Δήμου με χρέη και να ευχηθούμε η πορεία αυτή να συνεχιστεί.

Αν μας επιτρεπόταν να ασκήσουμε κάποια κριτική θα λέγαμε για παράδειγμα ότι η  φετινή παράσταση του καλοκαιριού, που έσπασε όλα τα ρεκόρ προσέλευσης θεατών στην Ελλάδα, "Το μεγάλο μας τσίρκο" δηλαδή, με πρωταγωνιστές τον Τάσο Νούσια και τον Γιώργο Αρμένη, δεν ήταν μέσα στο πρόγραμμά του για το καλοκαίρι. Βέβαια η παράσταση ήρθε στα Γιάννενα και βούλιαξε ο "Φρόντζος" εκθέτοντας ολίγον τι τη δ/νση του Π.Κ. Ούτε όμως το πολύ δυνατό έργο με τίτλο "Σκουλήκια" το οποίο ανέβασε την περασμένη χρονιά ο Τάσος Νούσιας φιλοξενήθηκε στην πόλη μας, σε αντίθεση με άλλες, αμφίβολης αισθητικής παραστάσεις που ήρθαν εδώ και έπαιξαν.  

Να πούμε εδώ ότι ο κ. Νούσιας κατάγεται από το Ροδοτόπι και ο κ. Αρμένης από την Κληματιά Ιωαννίνων. Ας ελπίσουμε να μην ήταν αυτός ο λόγος για τον εξοστρακισμό τους αλλά το έλειμμα ενημέρωσης του Π.Κ.

 

Το καλοκαίρι ξεμακραίνει σιγά σιγά ..

..παρόλο που ημερολογιακά αντέχει ακόμη, μέχρι την  επόμενη ισημερία , στις 23 Σεπτεμβρίου.
 

Η ζέστη βέβαια συνεχίζεται, κάθε χρόνο και πιο έντονη, όλο και με μεγαλύτερη διάρκεια. Οι βροχές έχουν μειωθεί αισθητά  κι εκείνα τα ξαφνικά, καλοκαιρινά μπουρίνια , πάει, χάθηκαν κι αυτά.

Ο Σεπτέμβριος έκανε την εμφάνισή του εν μέσω οξύτατης κρίσης οικονομικής και αξιακής και απαιτεί ανασκούμπωμα και αγώνα. Η καθημερινότητα της βιοπάλης είναι πιο δύσκολη από ποτέ. Ας ευχηθούμε η δροσιά  του καιρού να έλθει βοηθός στην όποια προσπάθεια.

Η πόλη μας έχει ανάγκες και παρά τα προβλήματα πρέπει να προχωρήσει μπροστά. Χρειάζεται μεράκι και ιδέες. Και πρέπει να τις βρει γιατί έχει μείνει αρκετά πίσω σε σχέση με άλλες πόλεις της χώρας που κάνουν συνεχώς βήματα προόδου αλλάζοντας την καθημερινότητά τους καθώς γίνονται πιο φιλικές στον πεζό, στον ποδηλάτη, στη μητέρα με το παιδί, στην τρίτη ηλικία, στους ανθρώπους  με ειδικές ανάγκες. Αυτό είναι άλλωστε και το νόημα του πολιτισμού. Σέβονται το πράσινο, δημιουργούν νέες συνθήκες αστικού πολιτισμού. 
 

Πεζοδρομήσεις, ποδηλατόδρομοι, ευπρεπισμός κτιρίων, χρώμα, ανάπλαση πλατειών, συντριβάνια,  παγκάκια,  αναβίωση της παλιάς γειτονιάς, χώροι αναψυχής και πρασίνου είναι στην ημερήσια διάταξη. Και ο κόσμος ανταποκρίνεται. Θέλει να δείξει ότι πηγαίνει μπροστά, θέλει να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την πόλη που ζει.

Αυτό είναι άλλωστε και το νόημα του πολιτισμού.

Η δική μας πόλη πρέπει να επιταχύνει τις εξελίξεις, να ρίξει τιμές στις υπηρεσίες της, να φανεί και πάλι φιλόξενη στις χιλιάδες οικογένειες που φέρνουν τα παιδιά τους να ζήσουν εδώ για κάποια χρόνια. Πρέπει να σταθεί στο ύψος της και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το τουριστικό προιόν που θέλει να πουλήσει. Και πρέπει να προσέξει τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Να βγει από συνήθειες ξεπερασμένες. Να αποβάλει μιζέριες και συμπλέγματα. Να σπάσει την αδιαφορία. Να κυνηγήσει την ανομία που έγινε ήδη κανόνας.

Εμείς, από τούτο εδώ το blog θα φροντίσουμε, πάντα με στόχο τη βελτίωση της καθημερινής ζωής μας αλλά και την φήμη της ιστορικής μας πόλης να αναδεικνύουμε τα προβλήματα  και να προτείνουμε λύσεις, κρίνοντας  θεσμούς και πρόσωπα που ευθύνονται για τυχόν παραλείψεις ή αστοχίες καθότι οι αρχές υπάρχουν για να επιτελούν το ρόλο που οι πολίτες τους έχουν αναθέσει. Αν δεν μπορούσαν έπρεπε να το ξεκαθαρίσουν από την αρχή, πριν ζητήσουν την ψήφο μας.

Περιμένουμε πάντα με αγωνία και τα δικά σας σχόλια και τις δικές σας απόψεις.

                                            
                                                      THE DOORS- SUMMER ALMOST GONE

 

Μade in Greece..

Ο Γιάννης  άρχισε την ημέρα του νωρίς βάζοντας το ξυπνητήρι του  (MADE IN JAPAN) για τις 6 το πρωί ...

Έφτιαξε τον καφέ του σε ένα "μπρίκι"  (MADE IN TURKEY).
Ξυρίστηκε με την ηλεκτρική του μηχανή (MADE IN GERMANY)
Έβαλε το πουκάμισό του (MADE IN SRI LANKA), το  jeans με φίρμα  (MADE IN SINGAPORE), τα παπούτσια του (MADE IN ITALY)
Έφτιαξε τα αυγά του στην καινούργια ηλεκτρική συσκευή (MADE IN INDIA)
Εφαγε λίγο τυρί Γκούντα Ολλανδίας και τυράκι Μίλνερ Γερμανίας
'Εφαγε επίσης δύο λουκάνικα Φρανκφούρτης με τομάτα από το Ισραήλ και για φρούτο ένα μήλο Χιλής κι ένα πορτοκάλι Ισπανίας

Έριξε μία ματιά στο "laptop" κομπιούτερ του  (MADE IN MEXICO)

Ήλεγξε τα emails του κοιτάζοντας συγχρόνως το ρολόι του (MADE IN TAIWAN).

Μετά κλείδωσε την πόρτα (MADE IN USA), μπήκε στο αυτοκίνητό του (MADE IN FRANCE)

 το γέμισε με βενζίνη (από SAUDI ARABIA)

 και συνέχισε το ψάξιμο για μια καλή δουλειά στην ΕΛΛΑΔΑ.

Στο τέλος μιάς ακόμα άκαρπης και αποκαρδιωτικής προσπάθειας για εύρεση εργασίας και αφού εκτύπωσε μερικά ακόμα αντίγραφα συστατικών επιστολών σε εκτυπωτή (MADE IN MALAYSIA), ο Γιάννης αποφάσισε να ξεκουραστεί λίγο.

Έβαλε τις παντούφλες του (MADE IN BRAZIL), ήπιε ένα ποτήρι κρασί (MADE IN FRANCE) και άνοιξε την τηλεόραση (MADE IN INDONESIA).

'Ολο το βράδυ σκεφτόταν γιατί δεν μπορούσε να βρει μια δουλειά στην ΕΛΛΑΔΑ...

Παιδιά με ταλέντο....

Ο Γιώργος Χρονάκης, είναι ο 24χρονος από την Κρήτη που σχεδίασε το αυτοκίνητο του μέλλοντος κατακτώντας την πρώτη θέση στον ετήσιο διαγωνισμό που διεξάγουν για απόφοιτους συγκεκριμένων πανεπιστημίων οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες και κάνοντας την Ελλάδα περήφανη.

 Ο Γιώργος είχε περάσει στις Πανελλήνιες και είχε μπει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Τμήμα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Δεν ήταν όμως αυτό που ήθελε κι έτσι οι γονείς του τον βοήθησαν να φύγει για την Αγγλία, όπου μπήκε στο Πανεπιστήμιο Convetry University Art and Design.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του πατέρα του Νίκου Χρονάκη, ο Γιώργος δούλευε επί έναν ολόκληρο χρόνο πάνω στο συγκεκριμένο project. Ήθελε να λάβει μέρος στον διεθνή διαγωνισμό για το αυτοκίνητο του μέλλοντος. Και τα κατάφερε. Βγήκε πρώτος σχεδιάζοντας ένα μοναδικό αυτοκίνητο, το αυτοκίνητο της επόμενης 25ετίας.

 Το πρωτοποριακό αυτοκίνητο που σχεδίασε ήταν για λογαριασμό της Aston Martin και εντυπωσίασε ακόμη και τους Γιαπωνέζους σχεδιαστές αυτοκινήτων, ενω ακόμα και στελέχη μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών παγκοσμίως έχουν έρθει σε επαφή μαζί του με σκοπό να συνεργαστούν μαζί του.

Επιτέλους....

Από την ειδησεογραφία..

"Σύστημα “έξυπνων στάσεων” οι οποίες θα πληροφορούν το επιβατικό κοινό για το πότε θα καταφτάνει το αστικό λεωφορείο καθώς και τα δρομολόγια θα αποκτήσει το αστικό ΚΤΕΛ Ιωαννίνων.

Στην προχτεσινή του συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο Ιωαννίνων ενέκρινε με ομόφωνη απόφασή του τη σύναψη προγραμματικής σύμβασης με το Αστικό ΚΤΕΛ ώστε να παραχωρηθούν οι δημοτικοί χώροι κοντά στις στάσεις του υπεραστικού ΚΤΕΛ ώστε να εγκατασταθεί το σύστημα.

Το ολοκληρωμένο σύστημα τηλεματικής του αστικού ΚΤΕΛ θα περιλαμβάνει 18 με πινακίδες ενημέρωσης του κοινού («έξυπνες στάσεις»), σε επιλεγμένα σημεία στάσεων αναμονής επιβατών.

Οι πινακίδες θα πληροφορούν τους επιβάτες για τον ακριβή χρόνο άφιξης του λεωφορείου, στοιχεία διαδρομής λεωφορείου κ.λ.π. Η σύμβαση μεταξύ του Δήμου και του αστικού ΚΤΕΛ θα έχει διάρκεια 16 ετών, ενώ οι “έξυπνες στάσεις” θα τοποθετηθούν και θα λειτουργήσουν αποκλειστικά με χρήματα του Αστικού ΚΤΕΛ, το οποίο επίσης είναι υποχρεωμένο να συντηρεί και να ηλεκτροδοτεί τις στάσεις....

Να σημειωθεί τέλος πως τα Γιάννενα είναι η μοναδική μεγάλη πόλη στην Ελλάδα στην οποία δεν λειτουργεί τέτοιο σύστημα πληροφόρησης για τις αστικές συγκοινωνίες.

Ένα ακόμη δείγμα της χαμηλής ποιότητας των υπηρεσιών που προσφέρονται σε αντίθεση με την τιμή του εισιτηρίου το οποίο παραμένει υψηλό. "

                                                                        Γ.ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ από την ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Το λέμε από πέρυσι. Μάλλον το κατάλαβαν. Μακάρι, για το καλό των επιβατών.. 

Για την πόλη που αγαπάμε....

Πολύ χαιρόμαστε όταν κάποια πράγματα που εντοπίζονται και αναδεικνύονται μέσα από το blog  βρίσκουν τη  λύση τους έστω και αργά. Θα ήταν ιδιαίτερα  ελπιδοφόρο αν  αυτό έδειχνε τα ανακλαστικά της Δημοτικής Αρχής αλλά μάλλον είναι θέμα σύμπτωσης γιατί θα μπορούσαν βεβαίως  να βελτιωθούν πολύ περισσότερα από εκείνα που θίγονται εδώ.

Το blog εξαρχής είχε στόχο να δείξει την αληθινή και πολλές φορές ενοχλητική πλευρά της καθημερινότητας της πόλης μας γιατί πιστεύει ακράδαντα πως δεν της αξίζει η μιζέρια και η οπισθοδρόμηση . Η πόλη πρέπει να πάει μπροστά. Η ιστορία της, η προσφορά των ανθρώπων της, η υπέροχη φύση της, οι επισκέπτες της το απαιτούν. Τα καλά της σημεία τα γνωρίζουμε, μόνο που γίνονται όλο και λιγότερα στο πέρασμα του χρόνου. Τα άλλα, τα ενοχλητικά,  έχουν μάθει οι περισσότεροι να τα σπρώχνουν κάτω από το χαλί,  μόνο που πια έχουν  γεμίσει κι εκεί το χώρο και ξεχειλίζουν όπως τα σκουπίδια από τους κάδους.

Ας κάνουμε λοιπόν ό,τι μπορεί ο καθένας για να ανεβάσουμε αυτή την πόλη εκεί που πρέπει και στη συνείδηση τη δική μας αλλά και όλων εκείνων που την επισκέπτονται και την αγαπούν. 

Νοσταλγικό road trip....

Υπήρχε μία εποχή που δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα, ούτε ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές. Οι χάρτες ήταν σε έντυπη μορφή και παρ΄ ότι είχαν εμφανιστεί τα πρώτα μουσικά CD, εξακολουθούσαμε να ακούμε τα βινύλια από το πικ-απ.  

Είχαμε ενθουσιασμό, γιατί κάναμε σχέδια, είχαμε προοπτική για αυτά τα σχέδια, είχαμε κάνει δυνατή (επαγγελματική) εκκίνηση και μόλις είχαμε αρχίσει να πραγματοποιούμε τις επιθυμίες, ή, ακόμα καλύτερα, τα όνειρά μας.

   

Καλοκαίρι 1993. 

Ο Ανδρέας, η Γκέλη, η Εβίτα και εγώ, νοικιάσαμε μία Chevrolet από την Νέα Υόρκη και κάναμε τον γύρω της Αμερικής. Το απόλυτο road trip. Ένα μήνα στον δρόμο σε μία χώρα τεράστιας κλίμακας, όπου από τη μία άκρη στην άλλη   υπάρχει διαφορά 3 ωρών, στην χρονική ζώνη.  

Επαρχιακοί δρόμοι, για τις περισσότερες διαδρομές, με "δυνατή" ησυχία και απίστευτες εικόνες. Το Αμερικάνικο τοπίο έχει μοναδική ένταση. Το είχαμε δει πολύ πιο πριν στον κινηματογράφο, όταν ο Dennis Hopper (Easy Rider, 1969) o Michelangelo Antonioni (Zabriskie Point, 1970) και ο Wim Wenders (Paris Texas 1984) το χρησιμοποίησαν σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό ακριβώς. Ένα "on the road" που δεν μεταφράζεται, ούτε περιγράφεται. Πρέπει να το ζήσεις και τότε θα είναι "for your eyes only".

Κάναμε χιλιάδες μίλια. Ταξιδεύαμε μέρα τις πιο πολλές φορές - νύχτα όταν έπρεπε να κερδίσουμε χρόνο, τρώγαμε πρωινό μαζί με νταλικιέρηδες, κοιμόμαστε σε motel, πέσαμε σε καταιγίδα στο Rapid City, νιώσαμε τον καύσωνα στην έρημο της Nevada, διασχίσαμε βουνά με χιόνι, περάσαμε από μεγαλουπόλεις.

Είδαμε βίσονες στο Yellowstone, βραχήκαμε μέσα στα φουσκωτά του Colorado river (Grand Canyon) είδαμε τον τύπο με το καρό πουκάμισο που κουρεύει το γρασίδι στον κήπο του σπιτιού του, 

είδαμε και τον άλλον στο βενζινάδικο που κάθετε στην κουνιστή πολυθρόνα, χίπηδες γερασμένους, συμμορίες να βγάζουν όπλα, περάσαμε μπλόκα και ελέγχους, περάσαμε την γέφυρα (Golden Gate) στο San Francisco, πήγαμε στους λόφους του Los Angeles, παίξαμε - και χάσαμε στο Las Vegas, ταξιδέψαμε με ποταμόπλοιο στον Mississippi (New Orleans), και που δεν πήγαμε - και τι δεν τι δεν είδαμε.. Ένα "ταξίδι στην ελευθερία".

Το ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο, τότε, ήταν μία μικρή (αναλογική) βιντεοκαμέρα της Sony.

Κάθε μέρα έγραφα στην μαγνητοταινία της μικρής κασέτας της λίγες ώρες από την κάθε ημέρα. Μέσα σε αυτές τις ώρες ήταν και οι διαδρομές. 

Οι μακρινές διαδρομές στους ατέλειωτους δρόμους της Αμερικής.

 

Κείμενα-φωτογραφίες :Βασίλης Μακρής από τους "Πρωταγωνιστές"