Παραισθήσεις..

'Οχι, όχι..  μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Το αστικό ΚΤΕΛ δεν κατεβαίνει και πάλι στο μώλο. Αγκαζέ ήταν τα λεωφορεία και μετέφεραν μαθητές. Βλέπετε η περιοχή είναι μόνον για όσους έχουν δικό τους μέσον να κατέβουν μέχρι τη λίμνη.  'Οσοι δε μπορούν, δεν πειράζει. 'Αλλη φορά.

Τη στιγμή που τα τεράστια τουριστικά λεωφορεία κάνουν τη βόλτα τους, αφήνουν κόσμο, τον ξαναπαίρνουν, περνούν από τα αντιαρματικά της Γαριβάλδη, το αστικό ΚΤΕΛ Ιωαννίνων δε μπορεί να κάνει αυτό που έκανε όλα τα χρόνια. 
Η διαδρομή "Πλατεία-Μώλος" θεωρείται απαγορευμένη. Μπράβο και στη Δημοτική Αρχή που επικροτεί.

Και όμως.. γίνεται

Να που υπάρχουν  και στη χώρα μας λοιπόν νέες καινοτόμες εταιρείες, τις οποίες στήνουν εκ του μηδενός (start-up) νεαροί φερέλπιδες επιχειρηματίες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το διάσημο πια taxibeat και το ανερχόμενο easybike  που δοκιμάζονται πια και εκτός συνόρων καθώς συνδυάζουν τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών με τις σύγχρονες ανάγκες μεταφοράς. Χρηματοδοτήθηκαν από ιδιωτικά κεφάλαια, είναι μακριά από τη λογική των κρατικών επιδοτήσεων και διεκδικούν μερίδιο από τη νέα, παγκόσμια ψηφιακή και βιώσιμη οικονομία.

'Εναν χρόνο μετά τη δημιουργία του, το taxibeat από την Αθήνα ανοίγεται σε τέσσερις μεγάλες αγορές του εξωτερικού, ανταγωνιζόμενο «στα ίσια» αντίστοιχα ψηφιακά προϊόντα που συγκέντρωσαν υπερπολλαπλάσια κεφάλαια από ιδιωτική χρηματοδότηση. Παράλληλα, το easybike από τη Θεσσαλονίκη ήδη έχει εξαγάγει την ποδηλατική τεχνογνωσία του στην Κύπρο και ετοιμάζεται να δοκιμαστεί στις μεγάλες αγορές της Ευρώπης.

Το easybike της  Brainbox Πληροφορικής, που ιδρύθηκε το 2008  εδώ και λίγους μήνες αποτελεί την πλατφόρμα χρήσης ποδηλάτων της Λευκωσίας, σε ένα ντιλ που ξεπέρασε το 1 εκατ. ευρώ. Εγκαταστάθηκαν 330 ποδήλατα με 27 σταθμούς ηλεκτρονικής μίσθωσης. «Η πανευρωπαϊκή καινοτομία είναι ότι όλοι οι σταθμοί λειτουργούν με πιστωτική κάρτα, αφού συνδέονται online με το διατραπεζικό σύστημα της Κύπρου. Το να μισθώσεις ένα ποδήλατο είναι τόσο εύκολο όσο το να πας στο ΑΤΜ» λέει.

Ο κ. Δημητριάδης μας λέει ότι το σύστημα φτιάχνεται εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα και επισημαίνει ότι  το ποδήλατο θα διαδραματίσει ενεργότερο ρόλο στην αστική μετακίνηση, διότι έχει πολύ χαμηλό κόστος και είναι οικολογικό, ενώ η κρίση αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία για να ενταχθεί περισσότερο στη ζωή μας».

Η πρώτη μεγάλη δουλειά της Brainbox ήρθε το 2009 στη Ναύπακτο, που είναι ιστορικά και η πρώτη πλατφόρμα κοινόχρηστων ποδηλάτων στην Ελλάδα που ελέγχεται ηλεκτρονικά. Το σύστημα περιλαμβάνει 400 ποδήλατα ηλεκτρονικά ελεγχόμενα - κοινόχρηστα ποδήλατα που αποδείχθηκαν ιδιαίτερα δημοφιλή.

Στη συνέχεια εγκατέστησε στην Κέρκυρα το πρώτο αυτοματοποιημένο σύστημα κοινόχρηστων ποδηλάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης, το οποίο αποτελούνταν από 100 ποδήλατα, κατανεμημένα σε οκτώ σταθμούς στην ιστορική πόλη, με δυνατότητα λειτουργίας τόσο με ηλεκτρονική κάρτα όσο και με πιστωτική.

Το design των ποδηλάτων γίνεται από τον κ. Δημητριάδη, η κατασκευή τους από την Ideal Μανιατόπουλος - την παλαιότερη ποδηλατοβιομηχανία της χώρας -, ενώ ο συγκοινωνιακός σχεδιασμός των ποδηλατικών διαδρομών γίνεται σε συνεργασία με τον αμερικανό ειδικό Πολ ντε Μάγιο, αλλά και με τον καθηγητή του ΕΜΠ κ. Θ. Βλαστό.

Το πρώτο μεγάλο του άλμα σε τέσσερις μεγάλες αγορές του εξωτερικού δοκιμάζει το επόμενο διάστημα  και το taxibeat, δηλαδή η διάσημη εφαρμογή εύρεσης ταξί. Σύμφωνα με τον ιδρυτή της εταιρείας κ. Δρανδάκη: «Επειτα από επίπονη και πολύμηνη προετοιμασία, η εφαρμογή είναι έτοιμη προς εμπορική διάθεση και χρήση στη Βραζιλία από τις 15 Ιουλίου και στις Γαλλία, Ρουμανία και Νορβηγία από τον Αύγουστο».

Η εταιρεία συστάθηκε μόλις τον Φεβρουάριο του 2011, ενώ η διάθεση της εφαρμογής ξεκίνησε τον Μάιο του ίδιου έτους, στην αρχή για iPhone και στη συνέχεια για κινητά με τεχνολογία android, αλλά και πλέον μέσω της ιστοσελίδας taxibeat.com.

To taxibeat στην Ελλάδα ήδη διαθέτει περί τους 60.000 συνδρομητές και συνεργάζεται με 1.300 ταξί, ενώ απασχολεί 13 άτομα στην Ελλάδα και οκτώ στο εξωτερικό. Μάλιστα, πρόκειται για τη δεύτερη κινητή εφαρμογή εύρεσης ταξί στον κόσμο.

Η ιδέα για τη δημιουργία του taxibeat προέκυψε εξ ανάγκης. «Τέσσερις μήνες προτού το ξεκινήσω, βρισκόμουν στην Κηφισιά και έψαχνα ταξί. Αρχισα να βλέπω τους κεντρικούς δρόμους στους χάρτες του iPhone και τότε κατάλαβα ότι, εάν μπορούσα να δω και το στίγμα των ταξί - μαζί με το δικό μου -, θα ήταν πολύ πιο εύκολο να βρω κούρσα» αναφέρει ο κ. Δρανδάκης. Παράλληλα, είχε την επιθυμία να επιχειρήσει στον χώρο των κινητών εφαρμογών, αφού αποτελούν το μέλλον.

www.brainbox.gr   http://taxibeat.gr

Δανειστική..ποδηλατοθήκη

Επαινετέα η κίνηση του Δήμου Ιωαννιτών να μπει στο πρόγραμμα για τα κοινόχρηστα ποδήλατα. Το είχαν κάνει ήδη και άλλες ελληνικές πόλεις αλλά και η Κύπρος. 

Το πρόβλημα είναι ότι  η νέα Δημοτική Αρχή δεν έχει παραδώσει ούτε ένα χιλιόμετρο νέου ποδηλατόδρομου. Και επιμένουμε ότι πολύ  εύκολα μπορεί κανείς σήμερα να φτιάξει πια ποδηλατόδρομους.

Εδώ όμως μιλάμε για το παγκοσμίως απίστευτο, η πόλη να μην συνδέεται ούτε με το μεγάλο αθλητικό της κέντρο, το Πανηπειρωτικό (το οποίο μάλιστα διαθέτει και πίστα για ποδηλασία),  ούτε με το πανεπιστήμιό της.

Και μέχρι να γίνουν οι προμελέτες, οι  μελέτες, να βρεθούν τα κονδύλια κλπ.- ζήσε Μάη μου δηλαδή- θα μπορούσε ο Δήμος πολύ άνετα να έχει χωρίσει ένα μέρος του δρόμου ή του πεζοδρομίου (προς το Πανηπειρωτικό για παράδειγμα)με πλαστικά κολονάκια και χρώμα και να χαίρεται τους ποδηλάτες  που θα τον χρησιμοποιούσαν και οι οποίοι έχουν γίνει παρά πολύ τελευταία αν κρίνει κανείς από τις Κυριακάτικες  ημερήσιες  και τις Τεταρτιάτικες νυχτερινές  τους ποδηλατάδες..

Επίσης με μια ελάχιστη προσθήκη ασφαλτου δεξιά και αριστερά στον δρόμο προς Πανεπιστήμιο θα μπορούσε να φτιάξει έναν ακόμη, υποτυπώδη μεν αλλά χρήσιμο ποδηλατόδρομο.

Κάποιοι αυτά τα ελάχιστα θα τα έφτιαχναν σε μια βδομάδα.'Οχι παραπάνω.

Οι παρόντες δεν δείχνουν να συγκινούνται από την ανάγκη του κόσμου για οικολογική και φθηνή μεταφορά. Το γατί ας το εξηγήσουν στους πολίτες .

Και όταν έρθει η ώρα της κρίσης ας μην ψάχνουν δικαιολογίες. Γιατί δεν υπάρχουν.

Χωρίς σχόλια..

   
Τι να σχολιάσει κανείς δηλαδή.. 
Σημειωτέον  ότι είναι η ημέρα χωρίς αυτοκίνητο που συνέπεσε με την ημέρα υπέρ του καπνίσματος. Τι να κάνει ο άνθρωπος για να γιορτάσει και τα δύο;

Η φωτογραφία από τον Ηπειρωτικό Αγώνα
Πλήρες ρεπορτάζ στο peravre.blogspot.gr

Για το Γκίνες..

Eυτυχώς που η υπηρεσία του Δήμου για  τα εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα λειτουργεί και το συγκεκριμένο αγροτικό που βρίσκεται στο πάρκιγκ δίπλα από το θεατράκι της Σκάλας εντός της εβδομάδας θα απομακρυνθεί. 'Ετσι θα απελευθερωθεί μία θέση πάρκιγκ και θα γλυτώσουμε από τη δυσωδία που αντιλαμβάνεται κανείς όταν πλησιάσει, καθότι  άγνωστο τι η καρότσα του φιλοξενεί.

Η πλάκα είναι ότι μέχρι και το 2010 κυκλοφορούσε κανονικά, αν κρίνουμε από το  σήμα των τελών κυκλοφορίας που είναι κολλλημένο στο παρμπρίζ. 

Στη φωτογραφία μπορούμε επίσης να θαυμάσουμε τον τρόπο με τον οποίο κλείνονται τα φρεάτια στην πόλη μας. Με τις πέτρες που ξεκολλάνε από παραπέρα.

Nτροπή ..

Αποτελεί στοιχειώδες δικαίωμα κάθε πολίτη να μπορεί να περπατάει με ασφάλεια στην πόλη που ζει και να μετακινείται χωρίς κίνδυνο για τη σωματική του ακεραιότητα. Και είναι υποχρέωση της Δημοτικής Αρχής να του εξασφαλίζει αυτό το ελάχιστο. Δεν είναι ούτε παραχώρηση ούτε παροχή από μέρους της.

Η κατάσταση που βιώνουν οι κάτοικοι αυτής της πόλης που κινούνται επί της λεωφόρου Δωδώνης από τη διασταύρωση της Κενάν Μεσαρέ και προς τα κάτω είναι το λιγότερο τραγική.Τους παρατηρούμε κάθε μέρα οδηγώντας προς το Πανεπιστήμιο. Από καθαρή τύχη δε θρηνούμε θύματα. Προσβάλλει όχι μόνον το όνομα της πόλης αλλά και τον αστικό πολιτισμό του 21ου αιώνα που απαιτεί έναν ελάχιστο σεβασμό στον πεζό, τον ηλικιωμένο, τη μάνα με το παιδί.

Θα έπρεπε να ντρέπεται ο κύριος Δήμαρχος  που θεωρεί ότι η λεωφόρος  Δωδώνης σταματάει κάπου στην πλατεία Πολυτεχνείου και από κει και κάτω αρχίζει ο τρίτος κόσμος. Η κύρια είσοδος της πόλης με χιλιάδες αυτοκίνητα καθημερινά , μαθητές τεράστιων σχολικών συγκροτημάτων και απλούς πολίτες που θέλουν να κινηθούν προς το κέντρο και κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή, ελάχιστα φαίνεται τον αφορούν.

Τα  κατ' ευφημισμόν πεζοδρόμια είναι επίτηδες αφημένα στο ύψος του δρόμου και χωρίς κολονάκια για να μπορούν με άνεση τα αυτοκίνητα να κάνουν αυτό που ξέρουν. Και μιλάμε για πεντακόσια μέτρα απόσταση.
Ποιους εκδικούνται αλήθεια; Τους ίδιους τους συμπολίτες τους; Πού αλλού θα γινόταν αυτό το πράγμα και θα περνούσε απαρατήρητο;
Αυτή είναι η πόλη που θα γιορτάσει τα 100 χρόνια ελεύθερου βίου;

Ας ανεβούμε λοιπόν μαζί αυτα τα 500 μέτρα της ντροπής και μάλιστα σε ώρα που δεν είχε ιδιαίτερη κίνηση.Σε ώρες αιχμής δεν περνάς από πουθενά. Κατάσταση ζούγκλας εν έτει 2012. 
Ας δούμε ό,τι βλέπουν και οι χιλιάδες επισκέπτες αυτής της πόλης μόλις περάσουν την ταμπέλα "ΙΩΑΝΝΙΝΑ".
Σημειωτέον ότι στην απέναντι πλευρά η κατάσταση είναι ακόμη πιο τραγική.

ΚΤΕΛ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ....

Επιτέλους ένα ΚΤΕΛ που αποπνέει αστικό πολιτισμό. Καθαρό, άνετο, μοντέρνο, φιλικό προς τον επιβάτη , θυμίζει  λίγο αεροδρόμιο.

Ακατανόητες οι διαμαρτυρίες κάποιων που χωρίς να έχουν λύση να προτείνουν εφικτή και ώριμη το πολέμησαν με κάθε τρόπο. Μπορεί να νοσταλγούν το παλιό  μπετόν αρμέ ή να το αποκαλούν ακόμη και εντυπωσιακό μεταβιομηχανικό κτίσμα όπως ο αρθρογράφος του Η.Α στο κείμενο με τίτλο "Υστερόγραφο". Μιλάμε για το ίδιο κτίσμα που βρίσκεται απέναντι από το  κομψοτέχνημα της Ζωσιμαίας Σχολής. 

Φανταστείτε στη θέση του να υπήρχε ένα όμορφο πάρκο.