Παραεμπόριο με τις ευχές των ..αρχών

Κάτι άλλο τώρα , σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος. Παραεμπόριο. Αναζητώ το λήμμα στο διαδίκτυο..
“Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της Εφημερίδας «Ημερησία» (13-6-2009), ο τζίρος του παρεμπορίου στην Ελλάδα, που ασκείται κυρίως -αλλά όχι μόνο- από τους οικονομικούς μετανάστες ανέρχεται στα 7-10 δισ. ευρώ. Αν σε αυτό το ποσό προστεθούν οι πωλήσεις χωρίς αποδείξεις από εμπορικές επιχειρήσεις, ο ευαγής τζίρος του λαθρεμπορίου καυσίμων, ποτών και τσιγάρων, καθώς και το παραεμπόριο στα τρόφιμα, ο συνολικός τζίρος του παρεμπορίου εκτινάσσεται στο ιλιγγιώδες ποσό των 15-20 δισ. ευρώ, που συνεπάγεται διαφυγόντα έσοδα για το Δημόσιο, τα οποία ξεπερνούν τα 6 δισ. ευρώ.”


Τι να σχολιάσει κανείς.. Τον αγώνα του νόμιμου εμπόρου που έχει το μαγαζί του, πληρώνει ενοίκιο, υπαλλήλους , ΦΠΑ , Δήμο και όλα τα υπόλοιπα και προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στην κρίση όταν μπροστά στο μαγαζί του στήνει τον πάγκο του ή ανοίγει τις σακούλες του και πουλάει το παράνομο, κλεμμένο, πλαστό εμπόρευμά του ο Αφρικανός, ο Αθίγγανος, ο Κινέζος, ο ‘Ελληνας; Κι αυτό να συμβαίνει μπροστά στα μάτια της επίσημης αστυνομίας, της δημοτικής αστυνομίας και των άλλων αρχών;
Στο δρόμο προς το Πανεπιστήμιο τσιγγάνοι πουλάνε χαλιά. Στο παρκάκι,στη στροφή, τα αραδιάζουν σε δεκάδες μέτρα κάγκελου, εκεί που παίζουν παιδιά, εννοείται ότι μένουν και οι ίδιοι εκεί και διανυκτερεύουν , με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι αγοραστές σταματούν πάνω στη στροφή,και ατυχήματα γίνονται αλλά η αστυνομία περνάει και κοιτάζει αλλού. Οι πολίτες δεν αντιδρούν, δεν απαιτούν, απλώς σιωπούν.
Ας μου λύσει κάποιος την απορία γιατί δεν κατάσχεται το εμπόρευμα, γιατί δεν τιμωρούνται οι ίδιοι, γιατί υπάρχει αυτή η προκλητική αδιαφορία όταν υποτίθεται ότι η Ελλάδα κάνει μια υπερπροσπάθεια να ανακάμψει οικονομικά κόβοντας συνεχώς μισθούς και συντάξεις.Και δεν εννοώ εκείνων που κονομάνε καλά.
Γιατί δεν μπορεί κανείς ούτε να φανταστεί ας πούμε, ότι θα πάει σε μια πόλη της Γαλλίας, της Γερμανίας ή της Σουηδίας μ’ ένα φορτηγό πυθάρια και χαλιά, θα τα απλώσει εκεί σε μια πλατεία και θα αρχίσει να τα πουλάει έχοντας καταλάβει και το χώρο;
Γιατί δεν έχουν και τα Γιάννενα τα εβδομαδιαία παζάρια, όπως έχουν σχεδόν όλες οι πόλεις της Θεσσαλίας ή της Μακεδονίας .. ελεγχόμενα , νόμιμα , σε συνθήκες πολιτισμού;

Μουσεία για έπαινο

Μουσείων και χώρων πολιτισμού συνέχεια.. 
 
Και η δημοτική πινακοθήκη και τα μουσεία στο νησί αλλά και η έκθεση κοχυλιών στο ξενοδοχείο "Du lac" αξίζουν την επίσκεψή μας.
 
Τι γίνεται όμως με το μουσείο του Φώτη Ραπακούση, του ευπατρίδη Ηπειρώτη ο οποίος αν ζούσε σε άλλη χώρα θα τον είχαν ανακηρύξει τοπικό ήρωα; Ο αγώνας του για να συγκεντρώσει το καταπληκτικό υλικό του και να το εκθέτει δωρεάν στο κοινό, μοναδικός. Τελευταία είδα το μουσείο κλειστό. Μη φτάσουμε σε καταστάσεις όπως εκείνες που περιέγραφαν χθες οι εφημερίδες για το μουσείο του Θεόφιλου στη Μυτιλήνη, όπου τα έργα του μοναδικού ζωγράφου αφέθηκαν να ρημάξουν.
 
Και μη ξεχνάμε τα πολύ ενδιαφέροντα μουσεία στα Ζαγοροχώρια. Το Ριζάρειο με τις καταπληκτικές εκθέσεις φωτογραφίας στο Μονοδέντρι, του Λαζαρίδη με την υπέροχη συλλογή φυτών και βοτάνων στο Κουκούλι, το λαογραφικό στον Ελαφότοπο, του Αγάπιου Τόλη στους Κήπους.
 
Είναι η εντύπωσή μου όμως ότι δεν προβάλλονται όπως τους πρέπει; Μακάρι να κάνω λάθος. Τα μουσεία και γενικότερα οι εκθέσεις τέχνης πρέπει ως χώροι να γίνουν απαραίτητοι και ειδικά στους μαθητές και στους νέους ανθρώπους που θέλουν να μάθουν για τις ρίζες τους. Δεν επιτρέπεται νομίζω, οι κάτοικοι των Ιωαννίνων να αισθάνονται τον Αλή πασά και τα οθωμανικά τζαμιά ως ιστορία τους και όχι τη Δωδώνη, ας πούμε.
 
Η επίσκεψη σε χώρους πολιτισμού δεν πρέπει να αποτελεί μια τόσο μοναχική εμπειρία όπως είναι σήμερα....

Υπέροχα νέα μουσεία..

Ιδιαίτερα ενθαρρυντικό είναι επίσης το γεγονός ότι υπάρχουν πια στην περιοχή μας εξαιρετικά μουσεία.
 
'Ολα τα νέα Αρχαιολογικά (Ιωαννίνων, 'Αρτας, Νικόπολης και Ηγουμενίτσας) θεωρούνται - και δίκαια - από τα καλύτερα που υπάρχουν στη χώρα. Οι συλλογές είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και η ανάδειξη του υλικού έχει γίνει με τον καλύτερο τρόπο.
 
Νομίζω όμως ότι απαιτείται μεγαλύτερη προσοχή στη συμπεριφορά κάποιων υπαλλήλων τους. Στη Νικόπολη για παράδειγμα , την τελευταία φορά που πήγαμε μας πήρε μια φύλακας στο κατόπι, σε απόσταση αναπνοής μιλάμε, χωρίς να κρατά καν τα προσχήματα.Της κάναμε βέβαια την παρατήρηση αλλά ήταν σαν μιλάμε στον αέρα. Και σ' αυτό όμως των Ιωαννίνων, αρκετοί υπάλληλοι σε παρακολουθούν χειρότερα και από τις μυστικές υπηρεσίες.
 
Εκπληκτικό το μουσείο του Θεόδωρου Παπαγιάννη με τα απίστευτα γλυπτά του στο Ελληνικό. Μπορεί να σταθεί άνετα σε οποιαδήποτε μεγαλούπολη του κόσμου.
 
Εξαιρετικά ενδιαφέρον και εκείνο της μοντέρνας τέχνης στο Μέτσοβο. Αλλά και η πινακοθήκη της Ζίτσας, οι εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής στη Ζωσιμαία Ακαδημία, τα παλιότερα μουσεία όπως το Βυζαντινό ή το Λαογραφικό στα Γιάννενα, το πασίγνωστο πια του Βρέλλη αλλά και η ανάδειξη των στοών το κάστρου..όλα προάγουν με τον πλέον ιδανικό τρόπο τον πολιτισμό της περιοχής μας.
 

Είναι πολύ ενθαρρυντικό και ελπιδοφόρο συνάμα, το γεγονός ότι στους περίεργους καιρούς που ζούμε, στην πόλη ευδοκιμούν οι ερασιτεχικές ομάδες στη μουσική και το θέατρο.


Εξαιρετικά παιδιά, με πολύ ταλέντο και μεράκι αλλά και μετριοφροσύνη σε μεγαλύτερες δόσεις από αυτή που χρειάζεται, προσφέρουν γενναιόδωρα την τέχνη τους στο κοινό.
 Απίθανες μπάντες παίζουν ροκ, μπλουζ, σόουλ, κάουντρι, τζαζ, ρεμπέτικο, ποπ, κάνουν σάτιρα. Και όλα αυτά με μεγάλη επιτυχία και πιστό κοινό.


Το ίδιο και τα θεατρικά σχήματα από την πόλη και τους όμορους δήμους αλλά και την περιφέρεια. Ερμηνεύουν ρόλους με μαεστρία και ανεβάζουν το επίπεδο της θεατρικής τέχνης.
Μακάρι η άνοιξη αυτή να συνεχιστεί και να παγιωθεί. Μακάρι επίσης οι εκδηλώσεις που γίνονται κατά καιρούς με τη μορφή των φεστιβάλ ή των γιορτών της μουσικής να αποκτήσουν έναν μόνιμο χαρακτήρα.


Να μη ξεχάσω και τα παιδιά από τα σχήματα των φοιτητών (ΘΕΣΠΙ, ΜΟΥΣΠΙ κλπ.) που επίσης κάνουν εξαιρετική δουλειά.


Παιδιά σας ευχαριστούμε.. 

Σκουπιδαριό σωρό..

Κοντά σ΄αυτά και οι κάδοι.Παρατηρώ έναν συγκεκριμένο στον πεζόδρομο της Κάλαρη. Όποτε τύχει να περάσω από κει είναι τίγκα στο σκουπίδι που φυσικά έχει ξεχειλίσει και στην πέριξ του κάδου περιοχή.

Και βέβαια εκείνοι οι πορτοκαλί στην παραλίμνια περιοχή. Φοβερό ανέκδοτο και μεγάλη ντροπή ταυτόχρονα. Οι πιο πολλοί πεσμένοι κάτω, κείτονται ξαπλωμένοι και γεμάτοι.. μια αισθητική αηδία. Άχρηστοι από την πρώτη στιγμή.

'Ολη η παραλίμνια περιοχή έπρεπε να διαθέτει τουλάχιστον τριπλάσιους σε αριθμό και αισθητικά ταιριαστούς με το γύρω περιβάλλον.
 
Αμ εκείνο το δημοτικό πάρκο μπροστά από το ξενοδοχείο της λίμνης. Δεν έχει ούτε έναν κάδο για δείγμα. Απίστευτο; Κι όμως αληθινό.Κι αυτή θεωρείται η πιο τουριστική περιοχή της πόλης, έτσι;
 
Ο κόσμος άραγε που έρχεται και ειδικά από πόλεις της Μακεδονίας ή της Θεσσαλίας που έχουν κάνει άλματα στον συγκεκριμένο τομέα τι σκέφτεται άραγε βλέποντας αυτό το άθλιο θέαμα; Τι μεταφέρουν από εντυπώσεις όταν επιστρέφουν; Γιατί, όπως και να το κάνουμε, η βρωμιά είναι κάτι που δύσκολα ξεπλένεται.
 

Και αυτο-ρύπανση..

Συνεχίζοντας την προηγούμενη ανάρτηση θέλω να αναφερθώ στη μανία πολλών να κολλάνε πάσης φύσεως αυτοκόλλητα πάνω στις πινακίδες σήμανσης των οδών σε σημείο μάλιστα που αν είσαι απ΄αλλού φερμένος, να μη μπορείς να διαβάσεις πινακίδα πια .Κι αυτή η στάμπα τις πιο πολλές φορές έχει να κάνει με τον ΠΑΣ. 


Αναρωτιέσαι αν είναι δυνατόν να διαφημίζει κάποιος την ομάδα της πόλης του ρυπαίνοντας και ασχημίζοντας την ίδια του την πόλη; Δεν είναι σχήμα οξύμωρο; 


Εδώ βέβαια κάθε σύγκριση με πόλεις του εξωτερικού αλλά και άλλες εγχώριες , αποβαίνει συντριπτικά σε βάρος μας.. 

Αφισορύπανση σε .. τόνους

Σημερινό θέμα η αφισορύπανση. 
 
Δε μπορεί να μην το έχετε προσέξει. Τα τελευταία χρόνια ειδικά, ο καθένας μπορεί να κολλήσει όπου θέλει, ό,τι θέλει και για όσον καιρό θέλει . Όπως επίσης και να γράψει και να μουντζουρώσει παντού τα πάντα. Το αστείο είναι ότι ακόμη και εκεί που λέει "απαγορεύεται η αφισοκόλληση" υπάρχει η αφίσα με την ταυτότητα του παραβάτη σε κοινή θέα.
 
Ως συνήθως όμως, αποτέλεσμα μηδέν. Καμιά ποινή, κανένα πρόστιμο για κανένα. 'Ετσι η ασχήμια κερδίζει πόντους κάθε μέρα.
 
Μπροστά στο κέρδος και τη διαφήμιση, οι ιδιώτες δεν νοιάζονται ιδιαίτερα για αισθητική και καθαριότητα.Ούτε όμως ο Δήμος που θα μπορούσε να υποχρεώνει όσους ανεβάζουν αφίσες σε γιγαντοπανό και τις αφήνουν για πάντα εκεί , μέχρι η βροχή ή ο αέρας να την πετάξει κάπου παράμερα.
 
Εμείς όμως πρέπει να νοιαζόμαστε.
 
Να ελπίσουμε ότι η νέα δημοτική αρχή θα δώσει την απαιτούμενη σημασία ; πρόκειται πια για θέμα καθημερινής ουσίας..
 

"Σώπα, μη μιλάς.."

Σώπα, μη μιλάς

( Αζιζ Νεσίν)

Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή

κόψ' τη φωνή σου, σώπασε επιτέλους

κι αν ο λόγος είναι αργυρός, η σιωπή είναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί

έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα μου λέγανε: "σώπασε".

Στο σχολείο μού κρύψανε την αλήθεια τη μισή,

μου λέγανε :"εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!"

Με φίλησε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:

"κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ....σώπα!"

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.

Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου, η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,

"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,

"θα βρείς το μπελά σου, σώπα".

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι

"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,

κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα"

Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,

η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και ήξερε να σωπαίνει.

Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε "Σώπα".

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :

"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα"

Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμίες ζηλευτές

μας ένωνε,όμως, το "Σώπα".

Σώπα ο ένας,σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,

σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.

Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.

Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.

Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.

Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".

Μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!

Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,

τα πάντα κι όλα πολύ.Εύκολα , μόνο με το "Σώπα".

Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".

Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου

κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις, ξερίζωσε τη γλώσσά σου

και κάν 'την να σωπάσει. Κόψ'τη σύρριζα.Πέτα την στα σκυλιά.

Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.

Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου

και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς.

Χωρίς να μιλάς, να λες "έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς"

Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.....

Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ'την αμέσως.

Δεν έχεις περιθώρια. Γίνε μουγκός.

Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμήσεις

Κόψε τη γλώσσά σου.

Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου

ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς, κρατώ τη γλώσσα μου,

γιατί νομίζω πως θα'ρθει η στιγμή που δε θα αντέξω

και θα ξεσπάσω και δε θα φοβηθώ και θα ελπίζω

και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,

με έναν ψίθυρο , με ένα τραύλισμα,

με μια κραυγή που θα μου λέει:

ΜΙΛΑ!....

Είσοδος πόλης..τριτοκοσμική

'Oσοι ανεβαίνουν κάθε μέρα τη Δωδώνης, από το ύψος του στρατοπέδου Βελισσαρίου μέχρι την πλατεία Πολυτεχνείου, δε μπορεί να μη πρόσεξαν το χάλι στο οποίο βρίσκεται το πεζοδρόμιο δεξιά του δρόμου.
 
Αυτοκίνητα πάνω του σε όλο το μήκος, μαγαζιά, λαστιχάδικα, πιτσαρίες, στάσεις πεζών , ανύπαρκτες διαβάσεις για τα πολλά παιδιά των σχολείων ,πλάκες πεζοδρομίου ξηλωμένες, κίνηση κάθετα στη λεωφόρο από την πλευρά του Πολυκλαδικού καθώς δεκάδες αυτοκίνητα προσπαθούν να διασχίσουν κάθετα το ρεύμα που ανεβαίνει, να πάρουν θέση στο ενδιάμεσο και μετά να μπουν στο ρεύμα της καθόδου.
 
Ακόμη καλύτερα που κάποιες φορές υπάρχει και περιπολικό εκεί για να ελέγχει την κίνηση. Πλάκα δεν έχει;
 
Φανταστείτε την ωραία εντύπωση που δίνει η είσοδος της πόλης σε όσους την επισκέπτονται για πρώτη φορά. Τριτοκοσμική Ευρώπη.
 
Πόσο δύσκολο είναι να γίνει δηλαδή ένα κανονικό πεζοδρόμιο και να μπει μια τάξη εκεί; νομίζω καθόλου . Γιατί πρέπει τα πράγματα να παραμένουν όπως ήταν δεκαετίες πριν; πολύ θα ήθελα να είχα μια απάντηση .
 
Ο κόσμος άραγε που μένει εκεί δε διαμαρτύρεται; Ισχύει και κει το "σώπα μη μιλάς" ;

 

Τέλος στα πάρκα.. parking

Διαβάζω σήμερα στον Πρωινό Λόγο..

" Με απαγορεύσεις στάθμευσης σε δρόμους και πάρκα των Ιωαννίνων, καθώς και νέες τιμές στο Δημοτικό πάρκινγκ ξεκίνησε την πολιτική της στα θέματα Κυκλοφορίας η νέα Δημοτική Αρχή.
Χθες, ανακοίνωσε μια σειρά από μέτρα, εφιστώντας παράλληλα την προσοχή στους πολίτες, αφού οι παραβάσεις θα τιμωρούνται! Αναλυτικότερα, απαγορεύεται πλέον το παρκάρισμα στα πάρκα της πόλης, όπως στα «Λιθαρίτσια», καθώς και σε όλους τους πεζοδρόμους, όπως σε αυτόν πίσω από την Περιφέρεια Ηπείρου και στο Πάρκο Κατσάρη. Παράλληλα, η Δημοτική Αρχή… υπενθυμίζει, ότι στην οδό Αβέρωφ και στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους, επιτρέπεται μόνο η ολιγόλεπτη στάθμευση.
«Λιγότερο αυτοκίνητο, σημαίνει καλύτερη ποιότητα ζωής. Γνωρίζουμε ότι το κυκλοφοριακό είναι από τα πιο σοβαρά προβλήματα της πόλης. Πέραν από τα μέτρα που θα πάρει ο Δήμος, χρειάζεται η συνεργασία των πολιτών για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα», τόνισε, μεταξύ άλλων, ο δήμαρχος Φίλιππας Φίλιος."
 
.. και στον Ηπειρωτικό Αγώνα..
 
"Οι χώροι πρασίνου, όπως είναι τα πάρκα, και οι κοινόχρηστοι χώροι, ανήκουν στους πολίτες. Οφείλουμε όλοι να τους σεβόμαστε και οφείλουν να τους σέβονται οι οδηγοί. Στα Γιάννινα δυστυχώς τείνει να γίνει παράδοση να μετατρέπονται τα πάρκα σε πάρκινγκ. Αυτό πρέπει να πάρει τέλος" , είπε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος.

Το αναρτώ καθότι ταίριαξε γάντι με τα αναφερθέντα κι εδώ μέσα για το κυκλοφοριακό. Μακάρι αυτή τη φορά να υπάρξει και εφαρμογή των δεσμεύσεων και να μη μείνουμε μόνον στα ωραία λόγια, αν και πολύ το φοβάμαι. 'Ετσι ξεκίνησαν και στην Αθήνα ο Καμίνης αλλά και στη Θεσσαλονίκη ο Μπουτάρης.Καλά θα ήταν αν υπήρχε ένας συναγωνισμός σε ιδέες και πράξεις για πιο φιλική πόλη προς τον πολίτη..
 

Προβληματισμοί για τον ΠΑΣ..όχι όμως για τα Γιάννενα

Nαι,ναι.. το ξέρω. 

Δεν πρέπει να γκρινιάζουμε συνέχεια για πράγματα που δεν έχουν γίνει.Το κάνουμε όμως επειδή αγαπάμε αυτή την πόλη και θέλουμε να τη βλέπουμε να προοδεύει.Να κλείνει τα μέτωπα ένα ένα και να προχωράει μπροστά.Να πρωτοπορεί σε όλους τους τομείς όπως έκανε κάποτε.
Και πολύ θα θέλαμε να δούμε σε διάφορα μπλογκς που αφορούν θέματα τη καθημερινότητας έναν προβληματισμό όπως εκείνον που βλέπουμε όταν ανοίγουμε κάποιες σελίδες των φιλάθλων του ΠΑΣ όπου για ένα μόνον θέμα (τον αγώνα με τον ΟΦΗ για παράδειγμα) υπάρχουν πάνω από 20.000 εμφανίσεις.


Καλός ο προβληματισμός για τα ποδοσφαιρικά δρώμενα - και μεις ΠΑΣ είμαστε - με φίλαθλα όμως και όχι οπαδικά χαρακτηριστικά.
 
Η πόλη περιμένει από τους νέους της δημιουργικές προτάσεις, απόψεις και θέσεις για τα καθημερινά της προβλήματα.
 
Ευελπιστούμε λοιπόν για το καλύτερο, αν και διατηρούμε αρκετές επιφυλάξεις..
 

Τα όμορφα πάρκα δηλώνουν.. πολιτισμό

Πρώτη προτεραιότητα για τον καινούριο (από παλιά) δήμαρχο πρέπει να είναι η αναβάθμιση των κατ' επίφαση πάρκων της πόλης τα οποία είναι στα μαύρα τους τα χάλια.
 
Τα Λιθαρίτσια είναι πια πάρκο αυτοκινήτων, εγκαταλειμμένο στην τύχη του, δίπλα στο ανακαινισμένο και αισθητά βελτιωμένο αρχαιολογικό μουσείο. 'Ερχεται ξένος κόσμος για το μουσείο, κάνει και μια βόλτα στο πάρκο να δει τη θέα.. και βλέπει τα χαλασμένα παγκάκια , τους διαλυμένους κάδους, τα βαμένα αγάλματα, το απεριποίητο πράσινο . 
Πολλές πόλεις θα ήθελαν ένα πάρκο σε τέτοια θέση για να το αναδείξουν όπως του πρέπει . Και δε μιλάω για Βαρκελώνες, μιλάω για επαρχιακές ελληνικές πόλεις που έχουν κάνει άλματα στο συγκεκριμένο τομέα.
 
Να μη μιλήσουμε για κείνο στα Λακκώματα, ή το δήθεν 'Aλσος ή το πάρκο δίπλα στο παλιό Ξενία που όταν βρέχει καταντάει σωστός λασπότοπος. 


Ακόμη και το καινούριο πάρκο στου Κάτσαρη, εκείνο με τις πέτρες μέσα στην παιδική χαρά - άλλη αισθητική αντίληψη κι αυτή-με τη διαλυμένη περίφραξη ,τις εξαφανισμένες πολυθρόνες, χωρίς επαρκή φωτισμό το βράδυ. 
Αλλά και στο δημοτικό πάρκο μπροστά από το Du Lac. Ας μπουν επιτέλους κάποιοι κάδοι απορριμμάτων.. έστω για δείγμα.. δε νοείται πάρκο χωρίς κάδους..είναι θέμα πολιτισμού
 

Δώστε κατάλληλο χώρο στους scateboarders να εκφραστούν

Περνώντας από την κεντρική πλατεία, παρατηρώ αρκετές φορές νεαρούς με σκέητμπορντ να κάνουν φιγούρες πάνω στο συντριβάνι, στα παγκάκια, να περνάνε ξώφαλτσα από μικρά παιδάκια που παίζουν κοντά τους, να θορυβούν, να καταστρέφουν.
 
Δεν είναι τόσο δύσκολο φαντάζομαι - όπως γίνεται και αλλού- σε κάποιο ή κάποια σημεία της πόλης, να κατασκευαστούν (προκάτ είναι νομίζω) μικρές πίστες για τα ακροβατικά τους. Γιατί να μην ασκούν το "άθλημα" στο φυσικό ή μάλλον στον τεχνητό του χώρο;


..για του λόγου το αληθές....http://www.youtube.com/watch?v=XkclYFNBbpA
 

Αστικά.. αγνώστου χρόνου άφιξης (AAXA)

Τα αστικά λεωφορεία σε αρκετές πόλεις, μικρότερες από τη δική μας, με πιο κοντινή την 'Αρτα, διαθέτουν στις στάσεις τους εδώ και χρόνια πια, ηλεκτρονικούς πίνακες για την εξυπηρέτηση των πελατών τους με ακριβή ενημέρωση για την ώρα άφιξης του επόμενου λεωφορείου. 
 
Κάτι άγνωστο φυσικά για μας που περιμένουμε με τις ώρες μη γνωρίζοντας ώρα διέλευσης του αστικού.
 
Πόσω μάλλον που είμαστε και πόλη με πανεπιστήμιο και φοιτητές οι οποίοι κινούνται συνεχώς προς και από το πανεπιστήμιο.Τι φταίει άραγε και παρακολουθούμε πάντα τις εξελίξεις με το τηλεσκόπιο; σίγουρα όχι το αστρονομικό μας ταλέντο..το αστρολογικό ίσως..
 

Θέατρο και στις γιορτές

Κάτι άλλο τώρα. Μου μετέφεραν γνωστοί μου που βρέθηκαν στην πόλη μας για λίγες μέρες κατά την περίοδο των γιορτών ότι δεν μπόρεσαν να παρακολουθήσουν κάποια θεατρική παράσταση.
Είναι αλήθεια βέβαια ότι τα τελευταία χρόνια το θέατρο με τις ερασιτεχνικές σκηνές του ανθίζει κι αυτό είναι πολύ παρηγορητικό. Δυστυχώς, φέτος το ΔΗΠΕΘΕ δεν έχει έργο, το παιδικό του το κατέβασε για πολύ σύντομο διάστημα και οι Aθεράπευτοι διάλεξαν ένα έργο που έχει παιχτεί αρκετές φορές στην πρωτότυπη εκδοχή του. Το Πολυθέαμα είχε επίσης διακοπές.

Η πόλη όμως δέχεται αρκετό κόσμο πια κι αν θέλουμε να αποτελούμε έναν προορισμό που προσφέρει και εναλλακτικές μορφές ψυχαχωγίας πρέπει να λαμβάνεται κάποια μέριμνα και γιά τα ζωντανά θεάματα. Το θέατρο άλλωστε ταιριάζει τόσο με το εορταστικό κλίμα.
Επίσης, καλό θα ήταν να προβλέπεται, στην εποχή της κρίσης που ζούμε, και κάποιας μορφής οικογενειακό εισιτήριο όπως γίνεται και αλλού (βλ.ΚΘΒΕ)

Αλλά δεν πειράζει. Ίσως την επόμενη φορά τα πράγματα να έλθουν καλύτερα..
 

Άσφαλτος: άγνωστη λέξη στα Ιωάννινα του 2011

Από πότε άραγε έχει να πέσει καινούρια άσφαλτος στους δρόμους αυτής της πόλης; Και πόσο διαφορετικά φαίνονται όλα από τη στιγμή που ένας δρόμος ασφαλτοστρωθεί; Πόσο πιο όμορφα, πιο καθαρά, πιο οργανωμένα. Κάτι ξεχασμένο βέβαια για την περιοχή μας αλλά και την εποχή μας και δε ζούμε τώρα στο 1911.
 
Τι να πει κανείς όταν βλέπει συνοικίες όπως τα Καρδαμίτσια ή τα Σεισμόπληκτα; Δεν πιστεύει στα μάτια του. Μεζονέτες η μία πάνω στην άλλη, αλλά χωρίς δρόμους, μέσα στη λασπουριά , ένα σύγχρονο Μπαγκλαντές στη γειτονιά μας. 'Ενα κάκιστο θέαμα, κάθε μέτρο γης κατειλημμένο, χωρίς τις παραμικρές υποδομές μιας τυπικά σύγχρονης συνοικίας. Κι αυτά τα σπίτια να πωλούνται σε τιμές το λιγότερο πανάκριβες. Χωρίς την παραμικρή απαίτηση για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
 
Στα Σεισμόπληκτα πάλι, πενήντα μέτρα από την οδό Πανεπιστημίου, δρόμοι που θυμίζουν Καλκούτα.'Οταν βρέχει- και βρέχει συχνά-οι κάτοικοι χρειάζονται βάρκα για να βγουν από το σπίτι τους. Αισθάνεται άραγε καλά ο Δήμαρχος και αυτών των περιοχών όταν βλέπει τα πλάνα στην τοπική τηλεόραση; 'Ισως βέβαια θα έπρεπε να τα βλέπει συχνά και σε εθνικό δίκτυο.Ποτέ δεν τον είδαν οι κάτοικοι εκεί, όπως λένε. 'Ισως δεν τους δει και κείνος στις επόμενες εκλογές.
 
Απίστευτα χάλια που νομίζω δεν έχουν προηγούμενο και δύσκολα θα συναντήσει κανείς σε κάποια άλλη ελληνική πόλη του σήμερα..
 

Οι νόμοι υπάρχουν.. για να εφαρμόζονται

Το παρακάτω κείμενο που δημοσιεύτηκε στη Lifo (13 Ιαν.) έρχεται να δείξει έναν δρόμο που θα έπρεπε και στην πόλη μας να αποτελέσει καθημερινή πραγματικότητα..

"Ένα πολλά υποσχόμενο ξεκίνημα.Ο κ. Καμίνης δεν αστειεύεται.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ

Καλή χρονιά με πολιτική μηδενικής ανοχής από τη νέα δημοτική Αρχή σε θέματα παράνομης στάθμευσης / επιτέλους / η τοποθέτηση του Τάσου Αβραντίνη στη θέση αντιδημάρχου, υπεύθυνου για τη δημοτική αστυνομία, αυξάνει τις προσδοκίες / ο Αβραντίνης είναι άνθρωπος της κοινής λογικής, φιλελεύθερων καταβολών και φαίνεται αποφασισμένος να κάνει δουλειά / διαβάζω στο «Βήμα» ότι ήδη από την πρώτη εβδομάδα του νέου χρόνου άντρες και γυναίκες της Δημοτικής Αστυνομίας ενημέρωναν τους παραβάτες ότι το πανηγύρι έληξε και όποιος παρκάρει παράνομα πάνω σε πεζοδρόμια, πεζοδρόμους, διαβάσεις πεζών και ΑΜΕΑ θα έχει τις συνέπειες του νόμου / αυτές δηλαδή που ισχύουν σε κάθε πολιτισμένη πόλη εκτός από την Αθήνα / στις κυρώσεις περιλαμβάνεται ξεκάθαρα η αφαίρεση πινακίδων, αλλά σε ένα μπλογκ των υπαλλήλων της Δημοτικής Αστυνομίας ανακαλύψαμε μια πατέντα που δεν την είχαμε φανταστεί / κάποιοι πολύ μάγκες αφαιρούν «προληπτικά» τις πινακίδες τους ώστε να μην τους βεβαιώνεται παράβαση ........η πόλη δεν υποφέρει επειδή δεν υπάρχουν λεφτά αλλά γιατί απλά δεν εφαρμόζονται οι νόμοι."
 

Η Θεσσαλονίκη ανοίγει δρόμους.. για τα ποδήλατα

Η Θεσσαλονίκη ήταν μια πόλη χωρίς ποδηλατόδρομους. Πόλη όλο μπετόν και γκρίζο. Μέσα σε λίγους μήνες όμως, απέκτησε έξυπνους ποδηλατόδρομους. 'Ενα μέρος από την άκρη του οδοστρώματος "απομονώθηκε" με ειδικό υπερυψωμένο πλαστικό ανάχωμα , βάφτηκε σε πορτοκαλί χρώμα και χρησιμοποιείται από πολύ κόσμο πια ως ένας λειτουργικός ποδηλατόδρομος. 
 
Πόσο αναγκαίο είναι να γίνει και σε μας κάτι παρόμοιο, σε δρόμους που το επιτρέπουν; Πόσο ζωτικά αναγκαίο είναι να ενωθεί η πόλη με το πανηπειρωτικό αθλητικό κέντρο αλλά και το Πανεπιστήμιο με ελάχιστες παρεμβάσεις στα πεζοδρόμια, δεξιά και αριστερά του οδοστρώματος της εθνικής οδού; 
 
Πώς οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για την πόλη δεν το έχουν δει ποτέ; Κι αν το έχουν δει γιατί δεν το κάνουν; Περιμένουν ειδικά προγράμματα, κονδύλια και εργολάβους ; Πόσος κόσμος θα μπορούσε να πάρει το ποδήλατό του και να βολτάρει προς το αθλητικό κέντρο; Μικροί, μεγάλοι, παιδιά να χαρούν την πόλη τους;
 
Αλλά όχι. Αν δεν στιβαχτούν στα αστικά, αν δεν πάρουν ταξί , αν δεν κυκλοφορήσουν ανά ένας με το αυτοκίνητο καίγοντας βενζίνη και χάνοντας το χρόνο τους στα μποτιλαρίσματα τι Γιάννενα θα είμασταν; Για τον πεζό, τον ποδηλάτη και τον νέο; Ε όχι βέβαια. 
 
Θέλω να πιστεύω όμως ότι θα' ρθει μια εποχή που κάποιος ο οποίος θα ενδιαφέρεται για το καλό των συμπολιτών του και μόνον, θα κάνει το άλμα προς τα μπρος . Το έχουν κάνει άλλωστε αρκετές ελληνικές πόλεις στην εποχή μας.
 

Ακατ- ανόητες πρωτιές

Και μιας και μιλάμε για το κυκλοφοριακό (που για πολλούς είναι το κυριότερο πρόβλημα αυτής της πόλης) και ευτυχώς όχι για το κυκλοφορικό ,που έχει όμως άμεση σχέση με το πρώτο, κάνει πραγματικά εντύπωση η σχέση του νεοέλληνα με το αυτοκίνητο και ειδικά του Γιαννιώτη.

Θεωρείται μέγιστο επίτευγμα για πολλούς η κατοχή ιδιόκτητου αυτοκινήτου.Και αφού αυτό συμβεί θεωρείται επίσης καθήκον της πολιτείας να παρέχει στον ιδιοκτήτη κάθε Ι.Χ χώρο να κινηθεί, να παρκάρει, να αυθαιρετήσει.Πόσω μάλλον όταν διαπιστώνει κανείς ότι οι πιο πολλοί κινούνται απλώς για το κέφι τους και μάλιστα ένας ένας ανά αυτοκίνητο.

Θα μου πείτε, μήπως έχουμε δημόσιες συγκοινωνίες που έρχονται στην ώρα τους και φτάνουν κανονικά στον προορισμό τους για να τις χρησιμοποιήσουμε; Δυστυχώς. 'Οταν όμως οι ουρές είναι τεράστιες στους δύο βασικούς δρόμους που διαθέτουμε πώς θα προχωρήσουν και οι συγκοινωνίες;
Μήπως η λύση είναι το περπάτημα και το ποδήλατο; Για να γλυτώσουμε και από άλλες δυσάρεστες καταστάσεις.. του κυκλοφορικού δηλαδή..

Και επιτέλους να πάψουμε να περηφανευόμαστε ότι είμαστε η δεύτερη πόλη κατ' αναλογία πληθυσμού στην Ευρώπη σε αυτοκίνητα..δεν μας τιμάει καθόλουα αυτό..κάποτε ίσως αλλά όχι το 2011