αντί προλόγου..

αντί προλόγου..

'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.
Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική...


Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

'Ενας "απίθανος" Δήμος..

..που δεν έχει να βάλει δυο κάδους στο μικρό παρκάκι απέναντι από τα καραβάκια.Το αποτέλεσμα το βλέπουμε στις φωτογραφίες
..που η Δημοτική του Αστυνομία είναι συνήθως  άφαντη με αποτέλεσμα όποιος θέλει , όπου θέλει, να καβαλάει πεζοδρόμια
..που δεν έχει λίγο τσιμεντάκι να βάλει στις πέτρες που ξεκολλάνε αλλά απλώς τις πετάει παραπέρα
..που έχει τα φώτα της παραλίμνιας περιοχής αναμμένα από τις έξι το απόγευμα με ντάλα ήλιο ( Παρασκευή 06/04)
..που ανέχεται τον καθέναν που βγάζει τα απωθημένα του στους πέτρινους τοίχους οποιουδήποτε κτιρίου
..που δεν ενοχλείται από τους βανδαλισμούς της δημόσιας περιουσίας
..που δεν έχει πολιτική για τα σκουπίδια με αποτέλεσμα όποιος θέλει , όταν θέλει, να πετάει στο δρόμο ό,τι θέλει
..που θυμίζει απελπιστικά Δημοτική αρχή της δεκαετίας του '80, χωρς σχέδιο, χωρίς παρέμβαση, χωρίς όραμα για την πόλη, χωρίς καν τη βούληση να δίνει λύσεις σε καθημερινά προβλήματα
(πλην των πολιτισμικών εκδηλώσεων που κρατιούνται σε ένα πολύ καλό επίπεδο αλλά εντός των τεσσάρων τοίχων, γιατί όταν βγεις εκτός σε περιμένουν εικόνες όπως οι παρακάτω.. )





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου