Από πότε άραγε έχει να πέσει καινούρια άσφαλτος στους δρόμους αυτής της πόλης; Και πόσο διαφορετικά φαίνονται όλα από τη στιγμή που ένας δρόμος ασφαλτοστρωθεί; Πόσο πιο όμορφα, πιο καθαρά, πιο οργανωμένα. Κάτι ξεχασμένο βέβαια για την περιοχή μας αλλά και την εποχή μας και δε ζούμε τώρα στο 1911.
Τι να πει κανείς όταν βλέπει συνοικίες όπως τα Καρδαμίτσια ή τα Σεισμόπληκτα; Δεν πιστεύει στα μάτια του. Μεζονέτες η μία πάνω στην άλλη, αλλά χωρίς δρόμους, μέσα στη λασπουριά , ένα σύγχρονο Μπαγκλαντές στη γειτονιά μας. 'Ενα κάκιστο θέαμα, κάθε μέτρο γης κατειλημμένο, χωρίς τις παραμικρές υποδομές μιας τυπικά σύγχρονης συνοικίας. Κι αυτά τα σπίτια να πωλούνται σε τιμές το λιγότερο πανάκριβες. Χωρίς την παραμικρή απαίτηση για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
Στα Σεισμόπληκτα πάλι, πενήντα μέτρα από την οδό Πανεπιστημίου, δρόμοι που θυμίζουν Καλκούτα.'Οταν βρέχει- και βρέχει συχνά-οι κάτοικοι χρειάζονται βάρκα για να βγουν από το σπίτι τους. Αισθάνεται άραγε καλά ο Δήμαρχος και αυτών των περιοχών όταν βλέπει τα πλάνα στην τοπική τηλεόραση; 'Ισως βέβαια θα έπρεπε να τα βλέπει συχνά και σε εθνικό δίκτυο.Ποτέ δεν τον είδαν οι κάτοικοι εκεί, όπως λένε. 'Ισως δεν τους δει και κείνος στις επόμενες εκλογές.
Απίστευτα χάλια που νομίζω δεν έχουν προηγούμενο και δύσκολα θα συναντήσει κανείς σε κάποια άλλη ελληνική πόλη του σήμερα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου