αντί προλόγου..

αντί προλόγου..

'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.
Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική...


Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Μουσεία για έπαινο













Μουσείων και χώρων πολιτισμού συνέχεια.. 
 
Και η δημοτική πινακοθήκη και τα μουσεία στο νησί αλλά και η έκθεση κοχυλιών στο ξενοδοχείο "Du lac" αξίζουν την επίσκεψή μας.
 

Τι γίνεται όμως με το μουσείο του Φώτη Ραπακούση, του ευπατρίδη Ηπειρώτη ο οποίος αν ζούσε σε άλλη χώρα θα τον είχαν ανακηρύξει τοπικό ήρωα; Ο αγώνας του για να συγκεντρώσει το καταπληκτικό υλικό του και να το εκθέτει δωρεάν στο κοινό, μοναδικός. Τελευταία είδα το μουσείο κλειστό. Μη φτάσουμε σε καταστάσεις όπως εκείνες που περιέγραφαν χθες οι εφημερίδες για το μουσείο του Θεόφιλου στη Μυτιλήνη, όπου τα έργα του μοναδικού ζωγράφου αφέθηκαν να ρημάξουν.
 

Και μη ξεχνάμε τα πολύ ενδιαφέροντα μουσεία στα Ζαγοροχώρια. Το Ριζάρειο με τις καταπληκτικές εκθέσεις φωτογραφίας στο Μονοδέντρι, του Λαζαρίδη με την υπέροχη συλλογή φυτών και βοτάνων στο Κουκούλι, το λαογραφικό στον Ελαφότοπο, του Αγάπιου Τόλη στους Κήπους.
 

Είναι η εντύπωσή μου όμως ότι δεν προβάλλονται όπως τους πρέπει; Μακάρι να κάνω λάθος. Τα μουσεία και γενικότερα οι εκθέσεις τέχνης πρέπει ως χώροι να γίνουν απαραίτητοι και ειδικά στους μαθητές και στους νέους ανθρώπους που θέλουν να μάθουν για τις ρίζες τους. Δεν επιτρέπεται νομίζω, οι κάτοικοι των Ιωαννίνων να αισθάνονται τον Αλή πασά και τα οθωμανικά τζαμιά ως ιστορία τους και όχι τη Δωδώνη, ας πούμε.
 
Η επίσκεψη σε χώρους πολιτισμού δεν πρέπει να αποτελεί μια τόσο μοναχική εμπειρία όπως είναι σήμερα....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου