αντί προλόγου..

αντί προλόγου..

'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.
Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική...


Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Είσοδος πόλης..τριτοκοσμική


'Oσοι ανεβαίνουν κάθε μέρα τη Δωδώνης, από το ύψος του στρατοπέδου Βελισσαρίου μέχρι την πλατεία Πολυτεχνείου, δε μπορεί να μη πρόσεξαν το χάλι στο οποίο βρίσκεται το πεζοδρόμιο δεξιά του δρόμου.
 
Αυτοκίνητα πάνω του σε όλο το μήκος, μαγαζιά, λαστιχάδικα, πιτσαρίες, στάσεις πεζών , ανύπαρκτες διαβάσεις για τα πολλά παιδιά των σχολείων ,πλάκες πεζοδρομίου ξηλωμένες, κίνηση κάθετα στη λεωφόρο από την πλευρά του Πολυκλαδικού καθώς δεκάδες αυτοκίνητα προσπαθούν να διασχίσουν κάθετα το ρεύμα που ανεβαίνει, να πάρουν θέση στο ενδιάμεσο και μετά να μπουν στο ρεύμα της καθόδου.
 

Ακόμη καλύτερα που κάποιες φορές υπάρχει και περιπολικό εκεί για να ελέγχει την κίνηση. Πλάκα δεν έχει;
 

Φανταστείτε την ωραία εντύπωση που δίνει η είσοδος της πόλης σε όσους την επισκέπτονται για πρώτη φορά. Τριτοκοσμική Ευρώπη.
 

Πόσο δύσκολο είναι να γίνει δηλαδή ένα κανονικό πεζοδρόμιο και να μπει μια τάξη εκεί; νομίζω καθόλου . Γιατί πρέπει τα πράγματα να παραμένουν όπως ήταν δεκαετίες πριν; πολύ θα ήθελα να είχα μια απάντηση .
 

Ο κόσμος άραγε που μένει εκεί δε διαμαρτύρεται; Ισχύει και κει το "σώπα μη μιλάς" ;

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου