'Ο,τι λάμπει είναι πράγματι χρυσός;

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την ανάδειξη της πόλης μας στη χρυσή πεντάδα των αστικών προορισμών της χώρας. Ωστόσο κανείς δεν μας λέει πώς ακριβώς προέκυψε αυτό το αποτέλεσμα. Ευκαιρία λοιπόν βρήκαν και οι τοπικοί άρχοντες να πανηγυρίσουν και να κάνουν μεγαλοπρεπείς δηλώσεις. Καλύτερο θα ήταν βέβαια να φροντίσουν όπως της πρέπει την πόλη τους ώστε πραγματικά να ανεβάσουν το επίπεδο του πολιτισμού της καθιστώντας την έναν ξεχωριστό προορισμό στη χώρα.


Αν όμως δει κανείς τις διανυκτερεύσεις κατ' έτος θα εννοήσει το πόσο υπολείπεται η περιοχή μας από άλλες περιοχές που έχουν επίσης τουριστικό ενδιαφέρον.


Χαροποιεί όλους μας βεβαίως το γεγονός της προτίμησης που δείχνεται στην πόλη μας έστω και τυπικά, λυπεί όμως περισσότερο η σκέψη ότι αυτός ο νομός που είναι από τους πιο ενδιαφέροντες στην Ευρώπη δεν ευτύχησε κατά κανόνα να έχει επικεφαλής του ανθρώπους που πραγματικά τον πονούν και είναι αποτελεσματικοί.


Το πρακάτω οδοιπορικό είναι από μια βόλτα της Κυριακής..

Αθεράπευτοι που .. θεραπεύουν

..με εξαιρετικές δουλειές γεμάτες μεράκι, συναίσθημα και επαγγελματισμό με την καλή εννοια, όπως το αφιέρωμα στον Τσιτσάνη που "ανέβασαν" στο χώρο τους στο υπόγειο της στοάς Ορφέα. Μπράβο τους και πάλι..

Βλαπτική δράση του γαυγίσματος στον άνθρωπο..

Βλαπτική δράση του γαυγίσματος στον άνθρωπο
Απο την εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" - Σεπτέμβριος 2011


Τα γαυγίσματα είναι η μοναδική ανεξέλεγκτη και απρόβλεπτη πηγή θορύβου που απαντάτε παντού σε πόλεις και επαρχίες μέχρι και την πιο απόμερη γειτονιά. είναι ο κυκλοφοριακός θόρυβος καλύπτει μια έκτη 15-20% σε αστικές περιοχές τα γαυγίσματα το ελάχιστον 60%.


Τα γενικά χαρακτηριστικά της ηχορύπανσης από γαυγίσματα


1. Υψηλή ένταση θορύβου της τάξεως 85db


2. Συναντάται σε κάθε γειτονιά. Μπορείς να επιλέξεις ένα σπίτι που δεν είναι κοντά σε κυκλοφοριακό θόρυβο αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρεις ένα σπίτι που να μην υπάρχουν ακούγονται γαυγίσματα, ακόμα και σε ξενοδοχεία που υποτίθεται ότι πας για να ξεκουραστείς.


3. Συχνότητα και διάρκεια εμφάνισης απρόβλεπτη και συνεχείς ανεξάρτητος ωρών κοινής ησυχίας. (υπάρχουν γειτονιές που ακούγονται όλη τη μέρα γαυγίσματα)


4. Εκπέμπονται συχνότητες 2- 5khz οι οποίες είναι οι πιο ενοχλητικές και επικίνδυνες για την υγεία του ανθρώπου συν ότι είναι διαπεραστικές ακόμα και με κλειστά παράθυρα.


5. Σε ένα οικοδομικό τετράγωνο μπορεί να βρίσκεται πόλη μεγάλος αριθμός σκύλων και μόλις γαυγίζει ο ένας να ακολούθων και οι υπόλοιποι έτσι χωρίς λόγο.


6. Ένα και μόνο σύντομο και δυνατό γαύγισμα αρκεί για να προκληθεί ανεπιθύμητη αφύπνιση η να αποσπαστεί η προσοχή κλπ αυτό το χαρακτηριστικό τα καθιστά τα ενοχλητικότερα κατοικίδια.


7. Σε πυκνοκατοικείς περιοχές δεν μπορείς να εντοπίσεις από πιο σπίτι ακριβώς προέχετε το γαύγισμα διότι γαυγίζει και μέχρι να πας αν μπορείς εκείνη την ώρα έχει σταματήσει και έτσι δεν γνωρίζεις ποιος είναι ο κάτοχος του.


8. και όλα αυτά κάθε μέρα.

'Ανθρωποι και Σκυλιά..

Στο ίδιο μοτίβο λογικής  με το προηγούμενο κινείται και μια ανακοίνωση νέας φιλοζωικής οργάνωσης υπέρ των σκύλων. 'Εκαναν μάλιστα και πορεία με κάμποσα αδέσποτα παρέα.

Στο σπίτι τους όμως δεν τα παίρνουν τα αδέσποτα, ούτε στις αυλές τους ή τα εξοχικά τους ενώ όταν εκείνα κυκλοφορούν στους δρόμους τρομάζοντας μικρά παιδιά και βρωμίζοντας παντού δεν έχουν πρόβλημα. 'Οταν επίσης οι ίδιοι τα αφήνουν να γίνουν αδέσποτα επειδή τα βαρέθηκαν επίσης κανένα πρόβλημα.

'Οταν τα έχουν στο μπαλκόνι μέρα νύχτα, χειμώνα καλοκαίρι , δεν τρέχει επίσης τίποτα. 'Οταν τα σκυλιά τους ξεσηκώνουν τον κόσμο οποιαδήποτε ώρα της μέρας ή της νύχτας δεν τους πειράζει καθόλου αφού είναι τα δ ι κ ά τους σκυλιά. Να τα πάνε λέει στο κυνοκομείο που ούτως ή άλλως δε λειτουργεί. Εδώ κλείνουν τα "Χαμόγελα του παιδιού" κι αυτοί μιλούν για κυνοκομεία.

Γιατί όμως δεν κάνουν κάποιο συνεταιρικό κυνοκομείο ώστε να πρσφέρουν εθελοντικά το έργο τους; Γιατί δεν νοικιάζουν μια μεγάλη έκταση μακριά από την πόλη ώστε εκεί να χαίρονται την παρέα των σκύλων αλλά και εκείνοι τη δική τους ; Και τα σκυλιά έχουν δικαιώματα αλλά και οι ιδιοκτήτες υποχρεώσεις. Και πολλές μάλιστα. Και καλό είναι να τις θυμούνται.

"Η επιλογή είναι δικαίωμα"..όταν μας συμφέρει

Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που βλέπουν τη μία μόνον πλευρά των πραγμάτων και αυτή είναι πάντα εκείνη που ταιριάζει στα δικά τους και μόνον συμφέροντα. Σου λέει ο άλλος και το βάζει και αφίσα στο μαγαζί του.
"Η επιλογή είναι δικαίωμα".
Δηλαδή η επιλογή μου να θέσω σε κίνδυνο την υγεία των άλλων είναι δικαίωμά μου.

Αν όμως του έλεγαν από τα δημόσια νοσοκομεία ότι είναι επιλογή τους επίσης να εξυπηρετούν μόνον εκείνους που προστάτευαν την υγεία τους και δεν αυτοκτονούσαν καπίζοντας, θα τους "έσερνε" τα χίλια μύρια.

γή. 'Ενα κράτος όμως που σέβεται τον εαυτό του κι έχει ψηφίσει νόμους για την απαγόρευση θα έπρεπε και να προστατεύει την υγεία όλων των πολιτών του κι όχι να επιτρέπει να καπνίζουν προκλητικά μπροστά στις βιτρίνες των καφέ της πόλης τους κακομαθημένους.
Το έκανε πράξη η Τουρκία με τον αυστηρότερο τρόπο. Αλλά η Τουρκία είναι κράτος θα μου πείτε, ενώ εμείς;

'Ομορφες φθινοπωρινές εικόνες..

"'Οαση".. σε μαρασμό

Έναν άλλο θέμα που παρατράβηξε είναι κι αυτό της 'Οασης. Δε μπορεί να μη βρίσκεται κάποιος ιδιώτης που να πάρει αυτό το χώρο και να τον μετατρέψει σε ένα υπέροχο λαικό καφενείο όπως ήταν από πάντα.

Άρα να υποθέσουμε ότι κάτι άλλο παίζεται ; δεν παράγινε το αστείο; Το ζητάει και το συζητάει όλος ο κόσμος..

Νέα έργα στην πόλη αλλά....

Διαβάζω από τον Η.Α


"Τα πρώτα δύο έργα που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα ολοκληρωμένων αστικών παρεμβάσεων, δημοπρατεί ο δήμος Ιωαννιτών στις 6 Δεκεμβρίου. Το ένα έργο αφορά την αναβάθμιση της παιδικής χαράς Κουραμπά, με προϋπολογισμό 600.000 ευρώ, και το δεύτερο τις αναπλάσεις-πεζοδρομήσεις στο κέντρο της πόλης συνοδεία του φωτισμού διατηρητέων κτιρίων, με προϋπολογισμό 5,9 εκατ. ευρώ. Και οι δύο παρεμβάσεις χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ.


Το δεύτερο έργο αφορά τη δημιουργία δικτύου πεζοδρόμων στο κέντρο της πόλης και τον φωτισμό-ανάδειξη τεσσάρων σημαντικής αρχιτεκτονικής σημασίας κτιρίων, εκ των οποίων τα τρία έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα. Πρόκειται για τα διατηρητέα της Καπλάνειου Σχολής, της Παπαζόγλειου Υφαντικής Σχολής και του κτιρίου Πυρσινέλλα, καθώς για το αξιόλογο αρχιτεκτονικά κτίριο της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης. "






Πολύ καλά τα νέα , μακάρι να τα  δούμε και στην πράξη. Βέβαια αυτό δε φτάνει. Οι πιο πολλές πόλεις και στην Ελλάδα πια διαθέτουν δίκτυα πεζοδρόμων.'Ετσι , γεμίζουν και τα μαγαζιά κόσμο και όλοι απολαμβάνουν τη βόλτα τους. Εμείς εδώ μείναμε πίσω και σ' αυτόν τον τομέα. 

Ας ελπίσουμε τουλάχιστον
ότι οι νέοι αυτοί πεζόδρομοι δε θα θυμίζουν τους σημερινούς στους οποίους όποιος θέλει μπορεί να μπαίνει και να βγαίνει με το αυτοκίνητό του κατά βούληση.

Ας ελπίσουμε επίσης ότι τα νέα έργα δεν θα έχουν την τύχη που είχε η παιδική χαρά στο πάρκο Κατσάρη ή εκείνη της κεντρκής πλατείας. Γιατί αλλιώς,τι να τα κάνεις τα καινούρια έργα όταν δε μπορείς και δε θέλεις να τα προστατέψεις;

Φυσικά και η δημοτική αστυνομία, εκτός απο τις δωρεάν δημόσιες σχέσεις, οφείλει και να παρεμβαίνει όπου χρειάζεται και όχι απλώς να προσπερνάει ατάραχη τα πάντα. Το ίδιο και η κανονική αστυνομία η οποία πολλές φορές έχει προβλήματα όρασης και σ' αυτόν τον τομέα.

Γιατί δε μπορείς φυσικά να περιμένεις από τον καθέναν να σεβαστεί το ωραίο και το καινούριο αν δεν ξέρει ότι θα έχει άμεσες κυρώσεις σε περιπτώσεις παραβατικότητας.

Και ο κόσμος φυσικά πρέπει να προστατεύει τα ωραία που γίνονται σ' αυτόν τον τόπο, να καταγγέλλει τις ασχήμιες όταν τις βλέπει και να μην προσπερνάει αδιάφορος.

Καλό θα ήταν ακόμη να υπάρχει μια αξιόπιστη κυκλοφοριακή μελέτη για τον όγκο της κίνησης των κακομαθημένων που θα επιμένουν να κυκλοφορούν κατά μόνας μοστράροντας κάθε νέο μοντέλο  .

Ανάβρα Μαγνησίας....γιατί όχι κι εμείς;

'Εχουμε στο νομό μας μερικά από τα πιο όμορφα χωριά στον πλανήτη.
Τι κρίμα να τα βλέπει κανείς άδεια, με ελάχιστους κατοίκους, από τους οποίους οι μισοί αλλοδαποί;

Πόσο εγκληματική ήταν η πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων της τελευταίας εικοσαετίας να τα απογυμνώσουν , να τα στερήσουν από τις πιο δυναμικές δυνάμεις τους; τους νέους;

Κι όμως πολλά θα μπορούσαν να γίνουν.Το παράδειγμα το δίνει η Ανάβρα της Μαγνησίας.

Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει και πρότυπο ανάπτυξης.

Σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.

Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικώίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.

Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.

Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!

Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν τα ηνία της κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ένας άνθρωπος που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και να προσφέρει στη γενέτειρά του. Με ένα διάλειμμα 4 χρόνων, είναι από τότε κοινοτάρχης της Ανάβρας.
Η κατάσταση που συνάντησε ήταν απελπιστική. Τα γελάδια, οι χοίροι και τα πρόβατα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο χωριό. Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος. Το χειμώνα περπατούσες μέσα στη λάσπη, το καλοκαίρι η σκόνη σε έπνιγε.

Ξύπνιος, σχολαστικός και με όραμα ο πρόεδρος παρακολουθεί ανελλιπώς κάθε κοινοτικό πρόγραμμα και το εκμεταλλεύεται δεόντως. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι κατάφερε να αλλάξει τη νοοτροπία των συγχωριανών του. Στην αρχή έφεραν αντιρρήσεις στα σχέδιά του, αλλά με επιμονή και υπομονή τούς έπεισε.

Τώρα τους καλεί να δημιουργήσουν τυποποιητήρια για τα προϊόντα τους, ώστε να ολοκληρωθεί το φάσμα της βιολογικής παραγωγής.

Η Ανάβρα δεν βάσισε την ανάπτυξή της στο κράτος. Ηθελε έσοδα δικά της. Ετσι, πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσε το έργο του αιολικού πάρκου, με τις 20 ανεμογεννήτριες και ανάδοχο την ισπανική εταιρία Gamesa.

Το ρεύμα το αγοράζει η ΔΕΗ, ενώ η κοινότητα για τη χρήση του χώρου, που της ανήκει, εισπράττει έως και 100.000 ευρώ το χρόνο.

Υπό δημοπράτηση βρίσκεται και η ανάπτυξη υδροηλεκτρικού εργοστασίου, από το νερό των πηγών της Ανάβρας. Από εκεί θα εισπράττονται άλλες 100.000 ευρώ.

Η επιστροφή στις ρίζες είναι μια σταθερή πολιτική για τον κ. Τσουκαλά. Για να ενισχυθεί κι άλλο ο πληθυσμός, έκανε επέκταση του οικισμού και δίνει οικόπεδα σε άστεγους δημότες στο της αντικειμενικής τους αξίας και με αποπληρωμή σε 5 δόσεις.

«Να πάτε να δείτε το περιβαλλοντικό πάρκο», μας λένε. Συναντάμε έναν παράδεισο. Αιωνόβια πλατάνια, σε μια διαδρομή πέντε χιλιομέτρων, με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακόσμηση και με τους λαγούς και τα ελάφια να ξεπετάγονται μέσα από τα ξέφωτα, με φόντο τον υδάτινο κόσμο του Ενιππέα (παραπόταμου του Πηνειού).

Το πλέον μεγαλόπνοο σχέδιο, αυτή την περίοδο, είναι η επικείμενη εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με προϋπολογισμό 1.700.000 ευρώ (από ευρωπαϊκά κονδύλια) και με μελέτη από το ΤΕΙ Κοζάνης η Περιφέρεια έχει πει ήδη το «ναι».

Ενας κεντρικός λέβητας θα τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του χωριού και από εκεί θα διοχετεύονται υπόγειοι αγωγοί από τους δρόμους της Ανάβρας με καυτό νερό. Το κάθε σπίτι θα συνδέεται με το σύστημα και θα έχει ολόκληρο το χειμώνα ζεστό νερό και θέρμανση με μια ελάχιστη επιβάρυνση.


Μπράβο τους. Γιατί όχι κι εμείς;

Aιώνες πίσω....

Ας υποθέσουμε ότι διαβάσατε κάπου ένα αφιέρωμα για τα σύγχρονα Γιάννενα και αποφασίσατε να επισκεφτείτε την πόλη. Κλείσατε ξενοδοχείο κοντά στη λίμνη και βγήκατε Κυριακή πρωί για μια παραλίμνια βόλτα.

Δίπλα ακριβώς από το τοιχίο που σας χωρίζει από τη θρυλική Παμβώτιδα οι πρώτες συναρπαστικές εικόνες

..σκουπίδια και πάλι σκουπίδια κι άλλα σκουπίδια. 

.. μα καλά, αυτοί οι άνθρωποι ρίχνουν τα σκουπίδια τους στη λίμνη; αναρωτιέστε.. έλα μου ντε

πιο κάτω θαυμάζετε τις αυτοσχέδιες ράμπες ψαράδων επενδυμένες με χαλιά, παλιές καρέκλες και φυσικά .. σκουπίδια

πολιτισμός..

να κι ένα ποδήλατο .. έργο τέχνης

ώπ.. τι είναι εκεί; κάμπιγκ; για να ρωτήσουμε, πόσο πάει η σκηνή;

μια παιδική χαρά γεμάτη πέτρες.. μάλλον χάσαμε τον πετροπόλεμο.. συναρπαστικό

καημένε κύκνε.. σου' τυχε η Παμβώτιδα και σένα

πιο κάτω.. οι ψαράδες επί τω έργω.. πλαστική σακούλα σε αφθονία και το ψάρι να σπαρταράει πάνω στον πεζόδρομο και φυσικά.. σκουπίδια

νέα γλυπτά, προσφορά του δήμου στους επισκέπτες που μπορούν να παίξουν παζλ σε φυσικό μέγεθος..

που ταιριάζουν τα κομμάτια;; μήπως εδώ; σωστά..κι εδώ..

φανταστικό..τους τελείωσε φαίνεται το τσιμέντο και τα εκτοξεύουν στο γρασίδι τώρα..

το πάρκο που κάθε χρόνο δίνεται από το Δήμο με τις θερμότερες ευχές του στα χουλιγκανάκια του ΠΑΣ....

.... για να διαφημίσουν την πόλη τους στους ξένους














Πρόταση προς ψηφοφορία- ποιο θα θέλατε να είναι το νέο σήμα του δήμου για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση;
1)

2)

Και όλα αυτά, μια υπέροχη κυριακάτικη μέρα, στο υποτίθεται πιο όμορφο μέρος της πόλης που θέλει να λέγεται και τουριστική..ή απλώς πολιτισμένη..


Tην Καστοριά την έχετε ακουστά; καμία σχέση