Επικίνδυνη Αποστολή....

Δέχτηκα χτες την πρόταση φίλων φοιτητών για μια βόλτα στο Πανεπιστήμιο με  ποδήλατα. 'Ηθελαν να μου δείξουν πόσο επικίνδυνη αποστολή είναι η συγκεκριμένη. Μένουν κοντά στο "Βυζάντιο".

Περάσαμε με δυσκολία από τα Σεισμόπληκτα. Επικίνδυνα δρομάκια και η ευθεία από την πλατεία προς την οδό Νιάρχου χύμα στο κύμα- κακή άσφαλτος, χωρίς διαγραμμίσεις βαθιά σκαμένα φρεάτια και κοντά στη διασταύρωση χαμός.

Μόλις βγήκαμε στην ευθεία τα είδαμε όλα. Εμείς στην άκρη άκρη να ισορροπούμε και ο αέρας από την ταχύτητα των αυτοκινήτων να μας βγάζει εκτός ισορροπίας. Κινδυνεύσαμε ουκ ολίγες φορές και σκέφτηκα ότι κάποιοι σαν κι εμάς δεν ήταν και τόσο τυχεροί . Και δεν ήταν ποδηλάτες. Απλώς πεζοί που περνούσαν το δρόμο.

Αυτή η οδός έχει βαφεί με αίμα από τα θανατηφόρα τροχαία που έγιναν εκεί. Νέα παιδιά πλήρωσαν με τη ζωή τους την αδιαφορία, την ανικανότητα, τα πολιτικά παιχνίδια για να μη πούμε τίποτα χειρότερο των κάθε λογής αρμόδιων και αναρμόδιων.

Γιατί άν ήθελαν θα μπορούσαν με ένα μέτρο ασφαλτόστρωση αριστερά και δεξιά, ακόμη και με μισό να εξασφάλιζαν μια ασφαλή σχετικά κίνηση ποδηλατών ίσως και πεζών μέχρι να γίνει αν ποτέ γίνει ένας κανονικός δρόμος εκεί. Δρόμος που θα έπρεπε να είναι πρώτης προτεραιότητας με την κίνηση που υπάρχει. Αλλά ποιος ενδιαφέρεται;


Θα μπορούσε να είναι μια απολαυστική διαδρομή ακόμη και με παράλληλο προς την άσφαλτο χωματόδρομο.




Γιατί δεν γίνεται τίποτε; Ρωτήστε τους ..Μας οφείλουν μια απάντηση