Τι θέλουμε τελικά..

Διαβάζουμε στο ΕΘΝΟΣ της Παρασκευής..

"Σαφάρι κλήσεων τη νύχτα!Σε πέντε μήνες έχουν γράψει 175.539 οδηγούς

Πρόστιμα με ιδιαίτερο... ζήλο μοιράζουν οι δημοτικοί αστυνομικοί, σε δρόμους του κέντρου με καφετέριες και μπαρ. Σύμφωνα με καταγγελίες, αντί να προβούν πρώτα σε συστάσεις, αφήνουν τους οδηγούς να παρκάρουν για να τους γράψουν στη συνέχεια.

Ενας από τους δρόμους του κέντρου της Αθήνας... ειδικής διαχείρισης κατά τις βραδινές ώρες, είναι η Πατριάρχου Ιωακείμ.

..... 

Ηδη παρατηρείται ότι τα κέρδη που έχουν εισρεύσει στα ταμεία του δήμου Αθηναίων από τις εισπράξεις της ελεγχόμενης στάθμευσης, είναι σημαντικά. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες, λόγω της οικονομικής κρίσης, παρατηρείται σημαντική μείωση της χρήσης του αυτοκινήτου στις περιοχές του κέντρου."

Δηλαδή όταν η Δημοτική αστυνομία κάνει τη δουλειά της επιβάλλοντας πρόστιμα στους παράνομα παρκαρισμένους κακώς κάνει. Πρέπει πρώτα να τους βρει και να τους προειδοποιήσει.

Όταν τα έσοδα του Δήμου αυξάνονται από τα συγκεκριμένα πρόστιμα των παρανομούντων κακώς αυξάνουν. Από όσους τα πληρώνουν δηλαδή. Γιατί υπάρχει και η δικαιολογία της οικονομικής κρίσης  που βολεύει . Πράγμα όμως που δεν τους εμποδίζει καθόλου να ανεβαίνουν στα πεζοδρόμια, να χώνονται στους πεζόδρομους , να κλείνουν διαβάσεις ΑΜΕΑ.

Αυτό που γίνεται σε όλα τα πολιτισμένα κράτη του κόσμου εδώ φαντάζει περίεργο. Φαίνεται ότι ο  συντάκτης του ρεπορτάζ θα είχε υπόψη του την κατάσταση που επικρατεί στι κέντρο της δικής μας πόλης όπου ο καθένας μπορεί να πρακάρει όπου του κάνει κέφει χωρίς να φοβάται καθόλου κάποιο πρόστιμο από τη Δημοτική Αστυνομία η οποία έχει συνήθως άλλες ασχολίες. Μια βόλτα στο κέντρο οποιαδήποτε ώρα της ημέρας αρκεί για να το διαπιστώσει κανείς.