Απ' τις στάγονες της βροχής που χτυπάνε
πάνω στο τζάμι και
σαν δάκρυα κυλάνε
άρχισαν τα όμορφα μου
κι έφτιαξα κανόνα
κάθε που βρέχει να
γυρνώ πίσω σε εκείνο τον χειμώνα,
που έχει μαγιά απ' το
βοριά και γκρίζο χρώμα στη θωριά
χύνεται απ'όξω
ξεχειλίζει κι η καρδιά
βάζει νερά το ποίημα
μου και γίνεται κομμάτια
στου χρόνου τη φορά
στης θύμησης τα αυλάκια.
Στίχοι:Sadahzinia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου