Το έθιμο καλά κρατεί.
Ο Οκτώβρης είναι ο μήνας των
καταλήψεων δημόσιων σχολείων άνευ λόγου και και αιτίας. Αρκετά είναι και φέτος τα σχολεία στην πόλη που βρίσκονται "υπό
κατάληψη" χωρίς κανένας να ασχολείται ιδιαίτερα.
Η κατάληψη θεωρείται- ακόμη- νόμιμη πράξη και δικαίωμα των μαθητών.
Οι βανδαλισμοί έχουν ήδη καταστρέψει αρκετά σχολεία στη χώρα ενώ το επίσημο
κράτος παραμένει θεατής.
Σχολικοί και εξωσχολικοί καταλαμβάνουν κτίρια (πώς άραγε;) , διανυκτερεύουν μέσα
στις αίθουσες, παίζουν χαρτιά, ακούνε μουσικές, γελοιοποιούν τη δημόσια
εκπαίδευση.
Το σχολείο δεν θεωρείται πια δημόσιο αγαθό αλλά προϊόν
διαχείρισης από μειοψηφίες. Παγκόσμια πατέντα κι αυτή σε μια χώρα όπου
η κατάληψη - με ό,τι αυτό συνεπάγεται-
δεν αποτελεί παράνομη πράξη .
Και εις ανώτερα λοιπόν.
Οι πραγματικοί αγώνες θα ήθελαν τους μαθητές κάθε μέρα έξω
από τους φορείς εξουσίας με συνθήματα, ευρηματικές ιδέες, έξυπνες διαμαρτυρίες. Πράγμα που είναι ιδιαίτερα κουραστικό. Και χρειάζεται σοβαρότητα αλλά και ουσία. Γιατί τότε πρέπει να
έχεις πραγματικά επιχειρήματα και σοβαρά αιτήματα να διατυπώσεις. Και ποιος
ασχολείται τώρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου