αντί προλόγου..

αντί προλόγου..

'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.
Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική...


Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Ως πότε;



Βρέθηκα πρόσφατα στον κόμβο προς το πανεπιστήμιο και παρακολουθούσα την κίνηση, η οποία ήταν σχεδόν διαρκής.




Τα οκτώ όμως στα δέκα αυτοκίνητα είχαν μέσα έναν επιβάτη, τον οδηγό και μόνον. Πόσα αυτοκίνητα, πόση βενζίνη,πόση ώρα στο δρόμο ο καθένας; Τι ωραία θα ήταν αν υπήρχε και σ' αυτή την πόλη μια αξιόπιστη, πυκνή, αστική συγκοινωνία; Να μπορούσες να γνωρίζεις, όπως γίνεται πια σε πολλές επαρχιακές πόλεις της χώρας, από ηλεκτρονικό πίνακα την ώρα άφιξης του επόμενου λεωφορείου.


Σε όσους το λέω με κοιτάζουν περίεργα. Κάτι που γίνεται εδώ και χρόνια αλλού, με πιο κοντινή μας την 'Αρτα, εδώ μοιάζει επιστημονική φαντασία. Πόσες χιλιάδες κόσμος κάθε μέρα θα μπορούσε να έχει αφήσει το αυτοκίνητό του με ό,τι αυτό συνεπάγεται (βενζίνη προσεχώς δύο ευρώ, φθορές, καυσαέρια, χάσιμο χρόνου, πάρκιγκ) και να μεταφέρεται γρήγορα και φθηνά εφόσον θα είχε αυξηθεί και η κίνηση με την αστική συγκοινωνία; 



Είναι δείγμα πρωτόγονων κοινωνιών αυτό πάντως που συμβαίνει. Η τάση της εποχής είναι πια οι εύκολες και γρήγορες δημόσιες συγκοινωνίες. Εδώ τώρα ανακαλύψαμε το αυτοκίνητο και του "δίνουμε να  καταλάβει" με την ποιότητα ζωής να πέφτει συνεχώς. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου