Σημεία των καιρών ..

Μεταφέρω δύο σχόλια από τον Η.Α


1)"Κάποιοι προ ημερών αναποδογύρισαν τα πέτρινα φυτοδοχεία της οδού Ανεξαρτησίας. Άλλοι κατά καιρούς ξεριζώνουν τα φυτά που έχει τοποθετήσει ο Δήμος. Τώρα βρέθηκαν κι’ αυτοί που αποφάσισαν να «ενταφιάζουν» με πλάκες τα φυτά που φιλοδοξούν ν’ αναπτυχθούν! Περιμένουμε την επόμενη «πρωτότυπη» παρέμβαση των ανεγκέφαλων στο πράσινο της πόλης."

2)"Φωτογραφία από την παιδική χαρά του πάρκου Κατσάρη. Κάποιοι … ξέσπασαν στα προστατευτικά κολωνάκια! Θα’ πρεπε να μας εκπλήξει αν είχαν μείνει άθικτα! Έτσι όπως πάμε, όταν ο δήμος προβαίνει σε μια προμήθεια υλικών, ανάμεσα στα γνωστά κριτήρια όπως «ποιότητα κατασκευής», «κόστος» … κλπ, πρέπει να προστεθεί και το κριτήριο «αντοχή σε βανδαλισμούς από ανεγκέφαλους συμπολίτες»! Μάλιστα, πρέπει να αποτελεί πλέον το «πρώτο τη τάξη», κριτήριο!"

Σχολιάζοντας  λοιπόν τα σχόλια του σχολιαστή  συμπεραίνω....   

Προπαντός μη στενοχωρήσουμε τα παιδιά , τους ανεγκέφαλους "συμπολίτες" μας δηλαδή.

Ωραίοι συμπολίτες! Μήπως κάπως έτσι φτάσαμε στο σημερινό χάλι, δυστυχώς; Με μια ανοχή απίστευτη , με ένα "δε βαριέσαι" ως πρόχειρη απάντηση σε όλα; Αυτοί οι κάποιοι δεν έχουν υπόσταση; Είναι απλώς οι κάποιοι; οι άλλοι; οι αυτοί; Ποιοι και πόσοι είναι λοιπόν αυτοί οι κάποιοι που σπάνε , καταστρέφουν και βρωμίζουν την πόλη; Δεν πρέπει ν' ασχοληθεί κανείς με τον εντοπισμό τους κά-πο-τε; Είμαστε από τις ελάχιστες πια πόλεις με τέτοιου είδους βανδαλισμούς. 'Αλλες πόλεις εκπολιτίζονται με ταχείς ρυθμούς, εμείς ακόμη στην τουρκοκρατία; Κι αυτή όμως ακόμη η Τουρκία του σήμερα με μια Κωνσταντινούπολη πολλών εκατομμυρίων είναι μια πόλη καθαρή, περιποιημένη, ασφαλής, που σέβεται το δημόσιο χρήμα. Εδώ είναι κάποιου είδους χόμπυ η καταστροφή της δημόσιας περιουσίας; Πώς γίνεται και ποτέ δεν έχει συλληφθεί κάποιος για τέτοιου είδους αξιόποινες πράξεις; Μήπως να καθιερώναμε κι ένα βραβείο για τον πιο ευρηματικό βανδαλισμό, ας πούμε;
'Οπως και να' χει πάντως το θέμα, αυτό θα πει μαχητικό ρεπορτάζ από εφημερίδα.

Υ.Γ  Το "τη τάξει", απ' όσο θυμάμαι γράφεται με "ει" και όχι με ήτα. Από τα δικά μας σχολεία κάτι μάθαμε πάντως σε ορθογραφία. Μήπως είναι δείγμα συνηθισμένης ανορθογραφίας κι αυτά τα περιστατικά και ως τέτοια αντιμετωπίζονται χωρίς να ενοχλούν; Σαν λαθάκια σε κείμενο, ας πούμε;