Χριστούγεννα στην Ευρώπη..

Περπατώντας Κυριακή μεσημέρι με ανοιχτή την αγορά στο κέντρο της πόλης σε πιάνει κατάθλιψη. Και όχι λόγω κρίσης .'Αλλωστε το βράδυ τα μαγαζιά είναι γεμάτα και ο κόσμος ξοδεύει. Ποια κρίση;

Κατάθλιψη σε πιάνει λόγω της κατάντιας που επικρατεί. Πουθενά κλίμα εορτών. Δεν υπάρχει ούτε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία, μια φάτνη, ένα έλκηθρο,ένας Αγιο-Βασίλης,μια μπάντα να παίζει χριστουγεννιάτικα, κάτι τέλος πάντων που θα μάζευε τα παιδάκια γύρω του να το δουν , να φωτογραφηθούν, να χαρούν. Πουθενά στην αγορά δεν ακούγεται ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι, μια μελωδία. Βουβαμάρα παντού.Και όχι λόγω κρίσης. 

Υποτίθεται ότι το εμπορικό κέντρο πρέπει να προσελκύσει κόσμο, τα μαγαζιά να δουλέψουν. Πώς; Και επειδή δεν πέρασε και η  καθαριότητα (φυσικά), καταλαβαίνει κανείς πόσοι πρωτόγονοι κινούνται στους δρόμους της. Σκουπίδια πάσης φύσεως παντού,χύμα στο δρόμο, κουτιά από πίτσες, πλαστικά του καφέ, σακούλες με διάφορα αφημένες ακόμη και στη μέση του δρόμου, δίπλα από αυτοκίνητα. Τα οποία (φυσικά) παρκάρουν οπουδήποτε. 

Ο μόνος κλειστός- από τη μία πλευρά του μόνον πεζόδρομος πίσω από τη νομαρχία είναι ανοιχτός από την άλλη και μπαίνουν με την όπισθεν. Κάποιος έχει διπλοπαρκάρει μπροστά από το public κι έχει κλείσει όλο το ρεύμα. Μετά από πέντε λεπτά κορναρισμάτων εμφανίζεται ατάραχος.Εννοείται ότι Τροχαία ούτε για δείγμα, πουθενά.Στην επιστροφή, μπροστά από το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής, παραλίμνια, κάποιος έχει βγάλει από το αυτοκίνητο όλα του τα μαξιλαράκια, τα πατάκια  κλπ. και το καθαρίζει επιτόπου.

Πιο κει οι τσιγγάνοι που έχουν κατακλύσει την πόλη από τη στιγμή που ανέλαβαν την ανακύκλωση της χώρας, ετοιμάζονται να αδειάσουν από τρία φορτηγάκια ό,τι περιττό, στο πάρκιγκ πίσω από τα παλιά σφαγεία και να μαγειρέψουν  υπαίθρια με τεράστια πετρογκάζ. Στην πλατεία, στο υπόγειο πάρκινγκ, σε πεζοδρόμια, αποκολλημένα πλακάκια, πλάκες πεζοδρομίου, τουβλάκια δαπέδου μένουν έτσι μέχρι κάποιος να τα ρίξει πιο κεί. 

Υπάρχει άραγε υπηρεσία που να ασχολείται με όλα αυτά τα καθημερινά; να διορθώνει επιτόπου ό,τι χαλάει, να απομακρύνει τα στηρίγματα από τους πορτοκαλί κάδους που ξέμειναν στα πεζοδρόμια; Αν υπήρχε δε θα φαίνονταν; θα μου πείτε. Η πόλη έχει παραδοθεί στη μιζέρια και την αδιαφορία.

 Ο "χρυσός προορισμός" μόνον χρυσός δεν είναι τελικά. ΚΑΙ όμως θα μπορούσε. Και εύκολα μάλιστα. Ενδιαφέρον, μεράκι, συντονισμός χρειάζεται αλλά πού να βρεθεί; Στους επαγγελματίες πολιτικούς που τη διοικούν και οι οποίοι  νοιάζονται μόνον για τις καρέκλες τους;;